امنیت اجتماعی دربافتهای فرسوده شهری (نمونه موردی:محدوده شیره پزخانه ارومیه)

امنیت نیز به عنوان یکی از نیازهای اساسی در ساختار شهری و به ویژه در بافت های فرسوده به شمار می رود که با گسترش روند شهرنشینی و افزایش تراکم جمعیت و به تبع آن افزایش سطح بافت های فرسوده اهمیتی مضاعف می یابد. امنیت نوعی احساس آرامش و آسایش درونی قلمداد می شود که از مؤلفه های فعال محیط به دست می آید. هدف مقاله پیش رو شناخت شاخص های تحلیل امنیت اجتماعی در بافت های فرسوده شهری و به کار بردن تعدادی از این شاخص ها در بافت فرسوده محدوده شیره پزخانه ارومیه و سطح بندی امنیت اجتماعی در این محدوده است. نتایج حاصل از مطالعات نشان می دهد که مهمترین شاخص های تحلیل امنیت اجتماعی به سه بخش: شاخص های کالبدی، کارکردی - عملکردی و رفتاری-محیطی تقسیم می شوند، و بر اساس سه شاخص: کاربریهای مختلط، دسترسی و فشردگی بافت، امنیت اجتماعی در بافت فرسوده محدوده شیره پزخانه سطح بندی می گردد و نهایتا راهکارهای متناسب برای ایجاد امنیت اجتماعی در این محدوده پیشنهاد می شود. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است واطلاعات به صورت کتابخانه ای جمع آوری گردیده و نقشه ها با نرم افزار gis تولید شده است.