بازآفرینی شهری با رویکرد احیاء بافتهای فرسوده(نمونه موردی: شهر ملکان)

بافتهای فرسوده شهری، محلات فرسودهای در فضای شهری است که مسائل و پیچیدگیهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی خود را دارد .این محلات و بافتها از یک سو دارای ریشه های سکونتی ارزشمند با غنای فرهنگی، اجتماعی و معماری است و از طرف دیگر به جهت فرسودگی شدید، نبود دسترسی مناسب به خدمات شهری و بهداشتی، وجود مشکلات اجتماعی و امنیتی و آسیب پذیری در برابر زلزله، سیل و آتش سوزی و نیز عدم تطابق با زندگی امروز شهری و شهرسازی مدرن دارای مشکلات رو بنایی و زیر ساختی هستند. بافت فرسوده، بافت کهنه و نابسامان شهری است که بیشتر در هسته مرکزی یا الیه های میانی شهرها واقعند و نیازمند دخالت و ساماندهی هستند که در این راستا احیاء و بازآفرینی بافت های فرسوده شهری یکی از ضرورت های مهم در امر برنامه ریزی شهری محسوب می شود. در این پژوهش سعی می شود که به بررسی وضعیت بافت های فرسوده شهری و احیاء و بازآفرینی آنها )نمونه موردی: شهر ملکان( پرداخته شود. روش پژوهش در این مقاله توصیفی- تحلیلی و شیوه گردآوری داده ها اسنادی- پیمایشی است و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از منابع مختلف از جمله طرح هادی شهر ملکان، مقالات و... استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد بافت فرسوده در ملکان سطحی بالغ بر 146 هکتار را شامل می شود که عدم بازآفرینی و احیاء بافت های فرسوده موجود شهر در آینده باعث می گردد که شهر با مشکالتی از جمله توسعه نامتقارن، افزایش فاصله طبقاتی در محله ها، رشد فزاینده شهرنشینی و مهاجرت های روستا-شهری مواجه شود که خود منجر به تخریب محیط زیست شهری خواهد گردید.

کلیدواژه ها:

احیاء ، بازآفرینی ، بافت فرسوده ، ملکان ، بازآفرینی شهری پایدار