عوامل موثر بر شکل پذیری سازه های بتن آرمه

مصالح شکلپذری موادی هستند که تحمل بار در کرنشهای زیاد را بتوانند نشان دهند. برای اعضای بتن مسلح، شکلپذیری همان توانایی حمل تغییر شکلهای غیر ارتجاعی زیاد قبل از تخریب عضو است. این مقاله از گردآوری مقالات معتبر در رابطه با شکلپذیری بودست آمده است. افزاش ارتفاع تیر رابطه باعث افزایش مقاومت نهایی می گرد اما افزایش آن بیش از 30% ارتفاع طبقه باعث کاهش شکلپذدیری می گردد با افزایش درصد میله گرد شکلپذیری بیشتری می شود ولی بعد از رسیدن به حداکثر شکلپدذیری با افزایش ان شکلپذیری کاهش می یابد . با افزایش ارتفاع تیر رابط، حداکثر درصد میله گرد برای رسیدن به بیشترین شکلپذیری کاهش می یابد وجود فولاد فشاری در تیرهای با بتن پرمقاومت و بتنهای خودمتراکم میزان بارنهایی به شکل محسوسسی افزایش نمی شود ولی شکلپذیری آن افزایش می یابد ترک خوردگی در دیوارهای برشی بالدار، در لبه ازاد بالای بال شروع و با افزایش بار دچار تخریب می شود دیوارهای برشی پای سازه سریعتر از دیگر دیوارها دچار مفصل می شوند بال دیوار برشی قیل از جان دچار مفصل می شود دیوار برشی U شکل 7% جذب برش بیشتر و 5% شکلپذیری از دیوار Z شکل داشته است در ساختماهای کوتاهتر از 50 متر دیوارهای برشی در وسط پلان سبب افزایش شکلپذیری می شوند در ساختمانهای بلندتر از 50 متر هرچه دیوارها از مرکز جرم فاصله ی بیشترین بگیرند شکلپذیری ساخمان بیشتر می شود هرچه دیوارهای برشی به مرکز جرم ساختمان نزدیک باشند مقاومت تسلیم ساختمان بیشتر می شود دیوار برشی صلیب شکلپذیری نسبت به دیوار باکس شکل دارد. دیوارهای برشی باکس شکل وسط پلان نسبت به دیوارهای صلیبی مقاومت تسلیم بیشتری دارند. افزایش نقطه تسلیم آرماتور تاثیری روی سختی تیر ندارد ولی افزایش درصد آرماتور یا افزایش ضخامت پوشش باعث افزایش مقاومت تسلیم و ستی تیر می شود تاثیر افزایش درصد آرماتور در بالا بردن مقاومت تسلیم و سختی تیر بیشتر از ضخامت پوشش بتن می باشد.

کلیدواژه ها:

شکل پذیری ، مقاوم سازی در برابر زلزله ، سازه بتن مسلح