ساماندهی و بهسازی رودخانه با طراحی پایدار

محیط فیزیکی طبیعت عنصر عمده سازنده فضای شهری است و نخستین بستری که در ان محیط مصنوع شکل می گیرد. به هر حال ، شناسایی و پذیرش تاثیر طبیعت بر کیفیتهای فیزیکی و اجتماعی فضایشهری نباید با جبرگرایی محیطی اشتباه گرفته شود مشخص است که برخی از کیفیتهای محیط شهری نتایج تعامل میان کنش انسان و فضای فیزیکی طبیعت هستند فرایندهای اجتماعی، در طول زمان، فضای انسانی را با کنش متقابل بااین فضای طبیعی، خلق کردهاند. بدین ترتیب، جنبه های ویژه فضای انسانی، با برهم کنش میان ویژگی های فضای طبیعی و خصیصه اجتماعی مردمی که آن را اشغال و دگرگونی کرداند تعیین می شود. کنش متقابل میان جوامع انسانی و محیط هایشان میتواند به دو شکل فضای شهری را متاثیر کند. از یک طرف فضای طبیعی بر کیفیتهای فیزیکی و اجتماعی فضای انسانی اثر دارد و از سوی دیگر جوامع انسانی باتوسعه فضای شهری بر طبیعت تاثیر گذارده اند. نوع نگرش بشر در مورد استفاده از منابع زیست محیطی و نحوه تفکر او در حفظ ان برای نسلهای اتی، توجه به صنایع انرژی و در نتیجه هماهنگی معماری با طبیعت و ایجاد رابطه بین انسان و طبیعت و معماری، در پایداری معماری حائز اهمیت است. سامانده ی رودخانه بر پایه توسعه پایداری سبب حفظ منابع و محیط زیست برای نسلهای آتی و استفاده بهینه نسل حاضر می گردد. در این تحقیق که از نوع تحقیقات توصیفی تحلیلی و توسعه ای به شمار می رود سعی خواهد شد تا پس از ارائه تعاریفی مرتبط با موضوع به مولفه های طراحی پایدار بر روی جداره رودخانه ها پرداخته و راهکارهایی برای ساماندهی حاشیه رودخانه ها و تبدیل آنها به مراکزی سرزنده و پویا ارائه شود. روش گردآوری اطلاعات دراین مطالعه براساس مطالعات اسنادی کتابخانه ای و مشاهدات میدانی است.

کلیدواژه ها:

آب سرزندگی ، رودخانه کرج ، منابع زیستی محیطی ، ساماندهی رودخانه ، توسعه پایدار