ساماندهی کاربری اراضی پیرامونی ایستگاه های مترو با استفاده از رویکرد TOD

اهمیت شبکه ی حمل و نقل درشکل گیری استخوان بندی شهرها غیرقابل انکار است دلیل آن را میتوان درافزایش هرچه بیشتر جریانهای اقتصادی و اجتماعی درشهرها از کانال شبکه های حمل و نقلی از گذشته تاکنون دانست درحال حاضر به دلیل نقش موثری که حمل و نقل عمومی دربروز این جریان های اقتصادی و اجتماعی درقالب سفرهای شهری درشهرهای بزرگ دارد این نقش به صورت خاص توسط شبکه ی حمل و نقل عمومی ایفا می شود هم اکنون مترو به عنوان ستون فقرات شبکه حمل و نقل عمومی بسیاری از سفرهای شهری را که با انگیزه های گوناگون درشهرهای بزرگ اتفاق می افتد به خود جذب کرده است به دلیل عدم ارتباط منسجم دربرنامه ریزی استقرار کاربری های شهری و برنامه رییز شبکه حمل و نقلعمومی بسیاری از این سفرها که روزانه اتفاق می افتند زائد بوده که با یک برنامه ریزی اصولی می توان از بسیاری ازاین سفرها جلوگیری نمود دراین مقاله سعی براین است تا ضرورت برنامه ریزی هماهنگ بین کاربری زمین و حمل و نقل عمومی به ویژه ایستگاه های مترو برا یمدیران و برنامه ریزان شهری مشخص و نشان داده شود که برقراری این هماهنگی می تواند از بسیاری از هزینه های اقتصادی که بردوش شهرهاست جلوگیری نماید.

کلیدواژه ها:

ارزش افزوده ، مترو ، مجتمع ایستگاهی ، ساماندهی کاربری ها