ساخت فضایی و کالبدی شهر ایرانی- اسلامی

شهر از جمله بارزترین و ملموس ترین جلوه های فرهنگ بشری است که با ارائه فضاهای عینی و قابل ادراک،زمینه ساز حضور شهروندان در عرصه زندگی اجتماعی است. درک و شناخت سازمان فضایی شهر، سنگ زیربنای وضعیت موجود است و تخمین دگرگونی های شهر فردا را ممکن می سازد. در شناخت سازمان فضایی وکالبدی شهر، علاوه بر بررسی عناصر کالبدی آن، نحوه ارتباط این عناصر در یک مجموعه منسجم و هدف مندمورد نظر است. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی و مطالعه کتابخانه ای، در پی تحلیل ساختار فضایی وکالبدی شهر ایرانی در دوره اسلامی و پیش از آن است و در راستای دستیابی به این هدف، فضاهای شهری وعناصر دخیل در ساخت فضایی شهر، از حکومت ماد تا عصر پهلوی مورد بررسی قرار گرفته است. در تبیینساخت کالبدی و فضایی شهر، با طرح بعد اجتماعی و کیفیت تعامل اجتماعی بین دولت و مردم در دورهزمانی ذکر شده و نمود آن در بافت شهر، اصل پیوستگی فضایی در سازمان فضایی شهر مورد تأکید قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

فضای عینی ، سازمان فضایی ، فضای شهری ، تعاما اجتماعی ، پیوستگی