نقش مبلمان پارکی بر رضایتمندی شهروندان در برنامه ریزی شهری (نمونه موردی: مبلمان مستقر در پارک های منطقه ای منطقه 6 شهرداری مشهد)

در تحقیق حاضر با توجه به هدف اصلی برنامه ریزی شهری، ارتقای کیفیت زندگی و ایجاد محیطی آرام و جذاب برای شهروندان و سهم بسزای مبلمان شهری به ویژه مبلمان پارکی به عنوان یکی از مهم ترین عناصر محیط شهری، در مطلوبیت فضا از نظر شهروندان و از سوی دیگر با در نظر گرفتن نقش رعایت استانداردهای مبلمان شهری در بهبود و افزایش کارایی این عناصر، پایداری بیشتر مبلمان شهری و ارتقای سطح رضایت کاربران، با استفاده از روش ترکیبی (مشاهده و پرسشنامه)، به بررسی کمی و کیفی مبلمان پارکی، پارک های منطقه ای منطقه 6 شهرداری مشهد پرداخته شد. نوع پژوهش حاضر، براساس هدف کاربردی و روش انجام آن توصیفی تحلیلی است. جامعه آماری در این پژوهش ساکنان منطقه 6 شهرداری مشهد هستند؛ که با توجه به گستردگی محدوده مورد مطالعه و عدم امکان جمع آوری اطلاعات از تمام جامعه آماری اقدام به نمونه گیری کرده و برای محاسبه حجم نمونه از مدل کوکران استفاده شد؛ که تعداد 348 پرسشنامه تهیه، توزیع و تحلیل گردیده است و برای انتخاب نمونه در جامعه آماری از روش نمونه برداری تصادفی استفاده شد. سپس با استفاده از روش spss به بررسی رابطه متغیرها پرداخته و نتایج بیانگر آن بود که نقاط ضعفی در برنامه ریزی این عناصر در سطح محدوده وجود دارد. از جمله عدم جانمایی صحیح عناصر مختلف مبلمان شهری، آشفتگی محیطی ناشی از پراکنش نامتعادل عناصر و ... است. نتایج نهایی به دست آمده نشان داد که رضایتمندی ساکنان از مجموعه عوامل مبلمان در سطح محدوده موردنظر در سطح پایین قرار دارد.

کلیدواژه ها:

مبلمان شهری ، پارک ، رضایت ، منطقه ، برنامه ریزی شهری ، مشهد