نقش نور در تداعی فضاهای داخلی و بیرونی ساختمان

خود نور یک ارزش روانشناختی است که یکی از مهمترین عوامل زندگی انسان در همه زمینه هاست . نور همیشه علاوه بر استفاده کاربردی دارای ارزش نمادین و معنوی نیز بوده است و در بسیاری از فرهنگ ها نور یا خورشید به عنوان عنصری خدایی محسوب می شده و آن را ارج می نهاده اند . موجودیت های معماری از جنبه های مختلف کالبدی ، زیبا شناسی هنری و تاریخی و فرهنگی وابسته به عنصر نور به عنوان عامل مهم در نمایان ساختن این پدیده هاست . زیبایی که به چشم می آید از پرتو نور و روشنایی است در غیر این صورت در تاریکی،زیبایی مفهومی نخواهد داشت. زیبایی حقیقتی با نور معرفت درک می گردد و زیبایی ظاهری با عزیزترین حس ما که بینایی است دیده می شود . نور اصلیترین عامل کیفیت، پویایی و سرزندگی فضای معماری است هم از نظر مفاهیم کیفی و سمبلیک و هم از نظر کارکرد عملی، از جایگاه ویژهای در میان عناصر تشکیلدهنده فضا برخورداراست. بدون نور، هیچ فرم، رنگ یا بافتی وجود ندارد اولین وظیفه نور، روشن کردن فضا و فرمهای ساختمانی است و این که امکان زندگی، حرکت و فعالیت را برای استفاده کننده فراهم آورد و استفادهکننده، با سهولت، سرعت و دقت بتواند به انجام امور روزمره بپردازد. نورپردازی فضا با توجه به ویژگیهای معماری فضا، نیاز استفاده کننده و ایجاد کیفیات بصری مناسب در فضا انجام میگیرد.در معماری اسلامی نور به عنوان عنصر اصلی در کنار آب و فضای سبز قرار گرفته است و تاکید بر رابطه انسان با طبیعت و محیط از طریق نور می باشد .این نوشتار مبحث اهمیت نور و نورپردازی را در شناخت و چگونگی بکارگیری آن را مورد بررسی قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

نور ، فضا ، نورپردازی ، معماری اسلامی ، خانه مسکونی