تحلیل تاثیر ناشی از تغییر عملکرد ناوگان تاکسیرانی و اتوبوسرانی در کاهش آلایندگی محیط زیست (مطالعه موردی شهرساری)

حمل و نقل یکی از بخش هایی است که نقش عمده ای در آلایندگی محیط زیست شهری دارد و درصدقابل توجهی از آلودگی هوا در شهرها به دلیل سوختن بنزین در خودروهاست و بخش اعظم آلایندگیمونواکسیدکربن و تخریب لایه ازن از آلودگی های ناشی از حمل و نقل شهری بوجود می آید. ایران با داشتن 330000 دستگاه تاکسی دارای بزرگترین ناوگان حمل و نقل تاکسیرانی دنیا می باشد . این ناوگان بزرگ درسه حوزه عملکردی تاکسی گردشی ، تاکسی خطوط و تاکسی های ویژه اعم از تاکسی بیسیم ، تاکسی ترمینال ، تاکسی راه آهن و تاکسی فرودگاه به ارائه خدمات در حوزه شهر و حومه آن می پردازند که با توجه به حجمگسترده و پوشش سراسری ، تاثیرات چشمگیری بر محیط زیست شهر به خصوص شاخص های آلودگی هوا خواهند داشت. در این تحقیق که به ارزیابی تاثیرات زیست محیطی ناشی از نوع عملکرد سیستم تاکسیرانیاختصاص خواهد داشت، در ابتدا نسبت به شناسایی شاخص های موثر آلایندگی هوا ناشی از سوخت های فسیلی پرداخته شده و در ادامه با تعریف سناریوهای مختلف بکارگیری ناوگان حمل و نقل همگانی و ارزیابی آنها از طریق پیاده سازی در نرم افزار شبیه سازAIMSUNمناسبترین سناریو که دارای کمترین آثار سوء بر محیط زیست بوده و همچنین کارایی قابل توجهی نیز در ارائه خدمات حمل و نقلی داشته باشد ، تعیین خواهد گشت

کلیدواژه ها:

سیستم تاکسیرانی ، آلاینده های زیست محیطی ، تغییر عملکرد