ارزیابی رابطه متغیرهای هواشناسی و غلظت دی اکسید گوگرد در شهر تهران

شرایط آب و هوایی روی غلظت و پراکندگی آلایندههای هوای شهری و مناطق صنعتی بزرگ تاثیرمهمی دارد. در این پژوهش، تاثیر متغیرهای هواشناسی نظیر بارش، دما، سرعت بیشینه باد و رطوبت نسبیروی غلظت دیاکسید گوگرد در طول سال 1390 در شهر تهران مورد بررسی قرار گرفت. یافتهها نشان داد که غلظت دیاکسید گوگرد در مهر ماه بیشترین9/39ppm)و در اردیبهشت ماه کمترین5/29ppm)بود. از سویی دیگر، مقدار این آلاینده در فصول سرد سال افزایش مییابد که این افزایش به لحاظ آماری معنیدار بود 724.0=R) همچنین،دما و سرعت بیشینه باد یک تاثیر منفی و رطوبت نسبی اثر مثبت روی غلظت دی- اکسید گوگرد محیط دارد. همچنین، رابطه بارش و مقدار دیاکسید گوگرد از لحاظ آماری معنیدار نبود. با توجه به یافتههای پژوهش، دما بیشترین تاثیر را روی غلظت این آلاینده گازی در محیط شهر تهران داشت 172.0-=Rهمچنین، کمترین تاثیر مربوط به رطوبت نسبی هوا بود=R126.0

کلیدواژه ها:

متغیرهای هواشناسی ، آلاینده ، دیاکسید گوگرد ، ذرات معلق