تحلیلی بر توزیع خدمات شهری در کلانشهری از کشور از منظر عدالت اجتماعی مطالعه موردی پارکها و فضاهای سبز شهری مشهد

برداشتهای متفاوت از تعریف عدالت گاه به معنای برابری، گاه بر حسب نیاز و گاه بر اساس استحقاق ارائه شده است اما در یک نگاه جامع پیرامون نظرات و دیگاههای مطرح بیانگر آن است که ، عدالت صرفا به معنایبرابری نیست، بلکه نسبتی است از تقاضا، نیاز، ظرفیت و فراهم آوردن فرصتهای یکسان . حال در حوزه خدمات شهری این سئوال مطرح می شود که تخصیص عادلانه خدمات ( مانند پارکها و فضاهای سبز شهری ) به ساکنان درمحدوده های کلانشهری شامل توزیع یکسان در بهره مندی از فضاهایی است که شهرداریها و مدیران شهری مکلف به تامین آن می باشند؟ از سوی دیگر به انتقاد کارشناسان ، رعایت عدالت شهری در توزیع و تخصیصفضایی خصوصا در زمینه پارکها و فضاهای سبز شهری به لحاظ رویکردهای اجتماعی و روانی آن بر شهروندان از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. مقاله حاضر بر اساس روش توصیفی – تحلیلی ( با استفاده از تحلیل پراکنش آماری پارکها و فضاهای سبز شهری مشهد در قالب نقشه هایGISسعی نموده است تا با شناسایی شاخصه های کمی و کیفی تاثیر گذار بر توزیع عادلانه پارکها و فضاهای سبز بر اساس دیدگاه های مختلف نظریه پردازان عدالت اجتماعی، و تحلیل آن بر روی وضعیت موجود شهر مشهد، کمبودها در هر دو زمینه کمی و کیفی را شناسایی و لزوم توجه به هر کدام از این مباحث را روشن سازد. نتایج و یافته مقاله بیانگر آن است که فضاهای سبز شهری در مشهد بر اساس شاخصه های تعریف شده در مناطقمختلف شهری چه میزان از توزیع عادلانه فضای سبز بهره برده اند. در انتها نیز بر اساس یافته های تحقیق راهکارهایی در راستای ارتقاء کمی و کیفی وضع موجود به جهت دستیابی به عدالت شهری در برخورداری ازخدمات فضای سبز در مناطق، پیشنهاد گردیده است.

کلیدواژه ها:

عدالت اجتماعی ، خدمات شهری ، پارک - فضای سبز ، شهر مشهد