نقش بهینه تغذیه مصنوعی در کاهش خطرات سیلاب های شهری (مطالعه موردی: استان خراسان جنوبی- دشت سربیشه شمالی)

یکی از راه حل های بهینه جهت استفاده صحیح از سیلاب های شهری، پخش سیلاب یا تغذیه مصنوعی بالا دست حوزه های شهری می باشد. امروزه استفاده از مشخصه های متعدد و موثر در مکان یابی و نیاز به بررسی توام معیارهای ارزیابی شده و تغییرات مداوم آنها در طی زمان، نیاز به سامانه های اطلاعات جغرافیایی به منظور ارائه راهکار مدیریتی و استفاده از داده های مکانی در این زمینه بیشتر به چشم می آید. در این مطالعه با اولویت بخشی پارامترهای دخیل در مکان یابی تغذیه مصنوعی اقدام به پهنه بندی دشت سربیشه شمال ی به منظور شناسایی مکان بهینه جهت تغذیه مصنوعی پرداختیم. بدین منظور با استفاده از منطق بولین- فازی با استفاده از پارامترهای موثر در مطالعه و اجرای یک طرح موفق، اقدام به اولویت بخشی هر یک از فاکتورها و سپس پهنه بندی این عوامل در محیط 9.2Arc Gis نمودیم و مکان های انتخابی برای 2 حالت در نظر گرفته شده حاکی از موثر بودن مکان یابی در بالادست شهر می باشد.

کلیدواژه ها:

مکان یابی ، سیلاب شهری ، تغذیه مصنوعی ، پهنه بندی ، منطق بولین- فازی