تخصیص منابع برای حجم کاری سیستم پایگاه داده موازی

پردازش موازی اجرای یک فرایند به طور هم زمان، عموما با تقسیم عملیات پردازش بر روی چندین پردازنده به منظور افزایش کارایی و در نهایت سرعت بخشیدن به داده ها می شود، پس پردازش موازی در پرس و جو در سیستم های پایگاه داده، یکی از راه های کاهش زمان پاسخ پرس و جوها و افزایش توان سیستم در پاسخگویی به پرس و جوهای بیشتر است. با رشد اینترنت، توانایی ما برای تولید بسیار مقادیر زیادی از داده به طور چشمگیری افزایش یافته است. این حجم عظیم اطلاعات که باید مدیریت شود و به طور گسترده در جهان منجر به سیستم های پایگاه داده موازی شده است. سیستم پایگاه داده موازی به دنبال بهبود کارایی سیستم از طریق موازی سازی اپراتورهای مختلف، مانند بارگزاری داده ها، ایجاد اندیکس ها و پاسخ به پرسش ها است. پایگاه داده موازی فرایندهای پردازش و همچنین ورود و خروج داده ها را برای افزایش سرعت با استفاده از چندین پردازنده و دیسک های موازی بهبود می بخشد. سیستم های کامپیوتری مدرن منابع سخت افزاری که سیستم های پایگاه داده را قادر می سازند تا به اجرای وظایف به صورت موازی فراهم شوند. با این حال هیچ سیستم نرم افزاری به صورت کامل مقیاس پذیر نیست، و سیستم پایگاه داده از این قاعده مستثنی نیستند. ما در این مقاله معماری اصلی سیستم های پایگاه داده موازی را با هم مقایسه می کنیم. توازن بار پویا پیش نیاز عامل موثری برای بهره وری سیستم پایگاه داده موازی بزرگ هستند. توازن بار در سطوح مختلف لازم هست، مخصوصا تراکنش ها و پرس و جو به صورت منحصر به فرد به خوبی زیر پرس و جو به گره باشند.

کلیدواژه ها:

سیستم پایگاه داده موازی ، موازی سازی ، حجم بار ، پرس و جو ، تراکنش