جایابی بهینه سنسورها با استفاده از الگوریتم ژنتیک جهت پایش سلامت صفحات کامپوزیت

در این مقاله یک چالش مهم در پایش التراسونیک سلامت سازه بررسی میشود که شامل مسیله جایابی بهینه سنسورها به منظور تشخیص و جایابی دقیق خرابیها است. هدف این پژوهش افزایش تشخیص خرابی از طریق یک الگوریتم جایابی بهینه سنسورها میباشد. این مسیله به صورت یک مسیله بهینهسازی کلی فرمولبندی شده است و تابع هدفی که باید بیشینه شود توسط یک روش دنبالروی پروتو سنجیده میشود که به صورت تقریبی انتشار امواج لمب را مدل میکند. در ادامه از الگوریتم ژنتیک برای حل این مسیله بهینه سازی استفاده میشود. از شبیه سازیها و داده های تجربی برای صحتسنجی روش ارایه شده استفاده میشود. نتایج ارایه شده کارآمدی و مزایای روش ارایه شده را به عنوان یک ابزار جهت مکانیابی بهینه سنسورها در عین زمان محاسباتی مناسب نشان میدهند.

کلیدواژه ها:

سازه های کامپوزیت ، پایش سلامت سازه ، امواج لمب ، سنسورهای فعال پیزوالکتریک ، جایابی بهینه سنسورها ، الگوریتم ژنتیک ، احتمال تشخیص خرابی