استفاده از سنجه های سیمای سرزمین و سنجش ازدور در ارزیابی روند تغییرات توسعه شهری به منظور برنامه ریزی برای دستیابی به توسعه پایدار

گسترش شهری فرآیندی پویا و پیچیده است که در مقیاس های مختلف اثرات قابل توجهی بر ساختار و کارکرد بوم سازگان ها دارد. هدف این مقاله ارائه رویکردی ترکیبی در مطالعه الگوی تغییرات مکانی و زمانی محیط زیست شهری، با استفاده از مفاهیمسنجه های سیمای سرزمین به عنوان نمایندگان کمی سیمای سرزمین ها و همچنین فن آوری سنجش ازدور به عنوان ابزاری سریع و دقیق در اندازه گیری سنجه های فضایی می باشد. در این روش، به منظور تولید اطلاعات موردنیاز جهت محاسبه سنجه های سیمای سرزمین شهری، از تحلیل داده های سنجش ازدوری مقاطع زمانی مختلف استفاده خواهد شد. پس از طبقه بندی داده های ماهواره ایو تولید نقشه های کاربری و پوشش سرزمین، انواع سنجه ها با استفاده از نرم افزار Fragstats از نقشه ها استخراج شده و سپس با استفاده ازنظر کارشناسی سنجه های مناسب باهدف انتخاب خواهند شد. در مرحله بعدی، از تحلیل هم دید کل سیمای سرزمین برای تعیین الگوی کلی تغییرات و از تحلیل درشیب تغییرات با استفاده از روش ترانسکت، برای تعیین الگوی دقیق تغییرات مکانیدر طی زمان و نحوه توزیع تغییرات سیمای سرزمین شهری، استفاده خواهد شد. نتایج حاصل از این رویکرد ترکیبی، نشان خواهد داد که درگذشته، توسعه شهری چه کمیتی از تغییرات و اثرات را در چه مکان و زمانی بر سیمای سرزمین وارد نموده است و همچنین می توان برای پیش بینی وضعیت سیمای سرزمین و برنامه ریزی برای دستیابی به توسعه پایدار شهری در آینده، از این روش بهره برد.

کلیدواژه ها:

سنجه های سیمای سرزمین ، سنجش ازدور ، روند تغییرات ، توسعه پایدار شهری