عوامل موثر بر ارتقای ادراک کودکان از فضای شهری در هنگام پیاده روی نمونه موردی: مدرسه افشاری در محله فرامرزعباسی مشهد

علی رغم توجه جهانی به کودکان و مسائل آنها، در عرصه شهر کمتر به کودک و نیاز های وی توجه شده است. آنچه که به عنوان مسئله کنونی فضاهای شهری محسوب می شود، عدم بهره مندی آنها از عوامل موثری است که در هنگام پیاده روی ادراک کودکان ازمحیط را ارتقا بخشیده و فضای شهری مطلوبی برای آنها فراهم سازد. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر یافتن معیارهایی در محیط کالبدی)منظر عینی( است که بیشترین تاثیر را بر محیط روانشناختی کودکان)منظر ذهنی( دارند. روش مورد استفاده در این مقاله کمی بوده و از طریق پرسشنامه و تحلیل جداول توافقی صورت گرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد از مهم ترینمعیارهای موثر بر ادراک کودکان از محیط نقش انگیزی، جهت یابی و خوشایندی هستند که با تحقق این معیارها می توان انتظار داشت ادراک آنها از فضا افزایش یافته و نقش فضای شهری به عنوان محیطی آموزنده تقویت گردد. نتیجه این پژوهش بیانگر این مطلب است که از نحوه ادراک کودکان از فضای شهری از مهم ترین عوامل موثر بر میزان تمایل کودکان به حضور در آن می باشد.در این راستا دستیابی به مهم ترین معیارها در ارتقای ادراک کودکان از فضای شهری می تواند ابزاری در درست طراحان شهری بوده تا با رویکردی روانشناسانه و کودک محور مسیرهای منتهی به مدراس را طراحی نموده و یا ساماندهی کنند. بدین منظور با کاربرد دستاوردهای مقاله حاضر در زمان تهیه طرح های طراحی شهری به عنوان یک ابزار کنترلی، می توان میزان توجه هر طرح بهکودکان و ادراک آن ها از محیط های شهری را سنجش نمود و موجب ارتقا کیفیت ادراکی آنان از شهر و محیط های شهری گردید.

کلیدواژه ها:

پیاده روی ، ادراک ، کودک ، فضای شهری