هنر عمومی رهیافتی به شکل دهی رفتار در فضاهای شهری

فضاهای شهری عینیتی شکل یافته از روابط اجتماعی و فرهنگی حاکم بر جامعه است. در واقع فضای شهری، بخش اعظمی از واقعیت های اجتماعی افراد را شامل می شود. آرایش فیزیکی عناصر در شهرها براساس امکان تعریف پذیری فضا برمبنای برخی خصوصیات، منجر به شکلگیری رفتارهای فردی و جمعی با ویژگی های خاص رفتاری می شود. هرگز نمی توان نقش فضاهای هنری در تلفیق با فضاهای عمومی شهریرا به عنوان یکی از مولفه های برجسته و مهم ادراک شهر و دستیابی به رفتارهای خاص در جهت دستیابی به تعالی زندگی اجتماعی دست کم گرفت. در این نوشتار بر آنیم تا به بررسی شاخصه های تاثیرگذاری رخدادهای هنری در بستر فضاهای عمومی شهری، بر ادراک و شکل گیری رفتارهای فردی و جمعی در انسان بپردازیم. یافته های این پژوهش با تحلیل محتوای متون و منابع در زمینه ی طراحی محیط مصنوع، فضاهایشهری، روانشناسی و جامعه شناسی، نشان می دهد که بهره گیری از فعالیت ها و عناصر هنری در فضاهای عمومی، علاوه بر ارتقای کیفیتتعاملات اجتماعی بر پایه ی تقویت توافقات ذهنی، عامل شکل گیری الگوهای جدیدی از هویت مندی در فضاهای شهری می گردد که منجر به ساسیت گذاری و شکل دهی به رفتارهای انسان براساس تسهیل در انتقال مفاهیم ادراکی می شود. شیوه ی پژوهش این مقاله به روش توصیفی _ تحلیلی می باشد

کلیدواژه ها:

محیط مصنوع ، داده های نمادی ، روانشناسی محیط ، هویت شهری ، ادراک محیطی ، حس تعلق