بررسی شاخص های کمی و کیفی مسکن در شهر بوکان

مسکن از نیازهای اساسی بشر در طول تاریخ بوده است که با تکامل زندگی، بر کیفیت ساخت آن افزوده شده است؛ این نشان از اهمیت بالای مسکن در زندگی انسان دارد و برنامه ریزان شهری را به فکر برنامه ریزی برای کمبودمسکن و بهبود آن، انداخته است. ارزیابی کمی و کیفی مسکن نیز یکی از ابزارهای سنجش کیفیت زندگی شهری می باشد. پژوهش حاضر در نظر دارد که با استفاده از مدل لجستیک به بررسی کمی و کیفی مساکن شهر بوکان بپردازد و با استفاده از تکنیک پیش بینی مسکن شهری، نیازهای شهر در این بخش را در سالهای آینده برآورد کند. روش تحقیق نیز توصیفی_ تحلیلی، و نوع تحقیق کاربردی _ توسعه ای و جامعه آماری مورد نظر نیز شهر بوکان می باشد. هدف این پژوهشبررسی ویژگی های کمی و کیفی مسکن است و نشان می دهد که تراکم نفر در واحد مسکونی و تراکم خانوار در واحدمسکونی تفاوت زیادی با نقاط شهری استان و کشور دارد. عملکرد بخش مسکن و ساختمان در شهر بوکان حاکی از تفاوت های کمی و کیفی آن، در مناطق مختلف شهر نیز دارد؛ بطوریکه آمارهای استنباطی از بعد خانوار نشان می دهد که تعدادافراد خانواده در طی سالها کاهش یافته و در عوض بر تعداد مساکن افزوده شده است. در مناطق نو ساز از این شهر نیزنشان داده شده است که درصد تراکم افراد و جمعیت در منازل مسکونی کمتر از درصد میانگین شهری است که به بهبود مطلوبیت این مناطق نسبت به مناطق دیگر خبر می دهد

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، مسکن ، شاخص های کمی ، شاخص های کیفی ، شهر بوکان