بررسی تکنیک های اقلیمی در کاروانسراهای اقلیم گرم و خشک نمونه موردی کاروانسرا شاه عباس یزد- میبد

انسان همواره در طول تاریخ درجهت ایجاد ارتباط با محیط گام برداشته و پیوسته به دنبال راه حلی به منظور فراهم آوردن شرایط آسایش در سرپناه خود بوده است.عدم شناخت کافی از تکنیک های اقلیمی باعث مصرف بیش از حد منابع تجدیدنشدنی و آلودگی محیط زیست شده است. نگاهی به معماری معاصرکشورمان نشان می دهد، ازتوجه به محیط واقلیم باگذرزمان کاسته شده و معماری به شکلی جدید و بدون در نظرگرفتن شرایط آسایش ایجاد شده است.مطالعاتی که تا کنوونانجام شده نشان می دهد که معماری گذشته در مقایسه با معماری امروز در فراهم آوردن شرایط آسایش در برابر عوامل ناهمساز اقلیم گرم وخشک بسیار موفق تر عمل کرده است. لذا دراین تحقیق تکنیک هوای اقلیموی بوه کوار رفتوه در کاروانسراهای اقلیم گرم و خشک نمونه موردی کاروانسرای شاه عباسی یزد-میبد مورد بررسی قرار می گیرد و از طریقمشاهده و مطالعه و بررسی عناصر معماری و تکنیکهای اقلیمی فرم،جهت گیری،ارتفاع بنا و مصالح این نتیجه حاصل می شود که تکنیکهای به کار رفته در کاروانسراها باعث تبدیل این فضاها به فضاهایی با معماری پایدار می شود،این تکنیکها قابل استفاده در معماری معاصر در جهت هرچه پایدارتر کردن این فضاها می باشد

کلیدواژه ها:

تکنیکهای اقلیمی ، شرایط آسایش ، معماری پایدار ، کاروانسرا ، اقلیم گرم و خشک