تحلیل ماتریس برنامه ریزی راهبردی QSPM در محله گلپا همدان با رویکرد ارتقاکیفیت محیط

اولویت بندی راهبردهای مؤثر به لحاظ میزان اثربخشی مفروض در زمان، تحلیل موقعیت و انتخاب راهبرد بهینه، مسیر روشن تر و ساده تری را برای اجرای پیشنهادات و انجام اقدامات مؤثر فراهم می سازد. از این رو در پژوهش حاضر برای بهسازی و نوسازی محلاتفرسوده شهری با رویکرد ارتقای کیفیت محیطی از ماتریس برنامه ریزی راهبردهای کمی استفاده شد. بافت فرسوده گلپا درغرب همدانواقع شده و برخی شاخص های اجتماعی- اقتصادی و کالبدی آن پایین بوده و عدم توازن فضایی میان این بافت و بافت حوزه فراگیر مشهود است. هدف این پژوهش تدوین راهبردهایی با اولویت زمانی جهت تسریع در ساماندهی این بافت است. برای این منظورگردآوری داده ها به روش کتابخانه ای و پیمایشی و مصاحبه با کارشناسان و نخبگان شهری 04 نفر و تهیه پرسشنامه در قالب روشدلفی صورت گرفته است. سپس نظرات گروه دلفی در ماتریس عوامل درونی IEF و بیرونی EFE و همچنین ماتریس برنامه ریزیراهبردهای کمی QSPM به کار گرفته شد. یافته های تحقیق نشان داد راهبردهای ارتقای کیفیت زندگی، مشارکت مدنی، ایجادفضاهای فراغتی و عمومی، به کارگیری فناوری و روش های نوین، و برنامه های کنترلی کاهش آسیب های اجتماعی حاصل از فرایند برنامه ریزی راهبردی کمی، که بر مبنای کیفیت اطلاعات در مرحله ورودی و مقایسه ای برنامه ریزی راهبردی شکل گرفته اند، به عنوان اولویت دارترین راهبردها جهت بهسازی این محله باید مورد استفاده قرار بگیرند

کلیدواژه ها:

ماتریس برنامه ریزی راهبردهای کمی ، بهسازی محیط ، محله گلپا ، همدان