ارتباط متقابل شیوه زندگی با الگوی کالبدی خانه مطالعه موردی : استان گیلان

بحث مسکن از اصلی ترین و مهمترین مباحث در مجموعه مطالعات اقتصادی، جمعیتی و اجتماعی بشمار می آید و عدم پاسخگویی و عدم شناخت این مقوله مهم می تواند تاثیر جبران ناپذیری برکل جامعه و نظام وارد آورد .هدف اصلی این پژوهش توجه به تاثیر شیوه ی زندگی و فرهنگ کاربران به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای درک رفتارساکنین بر الگوی مسکن می باشد . با تغییر نیازها و شیوه ی زندگی ، الگوی رفتاری ساکنین نیز در خانه ها دچار تحول گشته وسازماندهی فضایی متفاوتی را به وجود آورده است . در این پژوهش به بررسی الگوی مسکن گیلان با توجه به شیوه ی زندگی درگذر زمان از دوره سنتی تا معاصر پرداخته شده است . برای دستیابی به اهداف پروژه با روش تحقیق ترکیبی کمی با برداشت میدانی 05 خانه های سنتی تا امروزی گیلان و نیز روش کیفی با مطالعات مردم شناسانه از طریق مصاحبه با ساکنین این خانه ها ، الگوی سکونت و مولفه های تاثیرگذار شیوه ی زندگی در هر دوره شناسایی گردید . نتایج پژوهش به بررسی سیر تحول شیوه ی زندگی و الگوی خانه از دوره ی سنتی تا معاصر و تاثیر متقابل آن ها بر یکدیگراختصاص یافته است و نشان می دهد که با گذشت زمان با تغییر شیوه ی زندگی بخشی از کارکردهای اجتماعی خانه که عمدتاًدر فضای باز حیاط انجام می شده است، به فضای بسته ی خانه و بخش عمده ی آن به خارج خانه انتقال یافته و اهمیت فضای باز به عنوان رکن خانه های سنتی به شدت تقلیل یافته است . انعطاف پذیری فضاها از میان برداشته شده ،کارکرداجتماعی خانه جای خود را به کارکرد شخصی داده است و در نهایت ویژگی خانه ی گیلان به کلی ازبین رفته و جای آن را خانه های معمولی گرفته است .

کلیدواژه ها:

شیوه زندگی ، الگوی مسکن گیلان ، کارکرد خانه