استفاده از فناوری های نوین در اقلیم کوهستانی و تاثیر آن در معماری پایدار

با اوج گرفتن نگرانی از عواقب فعالیت های انسانی توسعه پایدار مطرح شد. این رویکرد از ابعاد متفاوت اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی بسط داده شده و امروز در ادبیات برنامه ریزی شهری، از جایگاه ویژه ای برخوردار است. در راستای تحقق توسعه پایدار شهری ابتدا می بایست مفاهیم، نظریه ها و شاخص های آن را شناخت و مورد بررسی قرار داد. یکی از این شاخص ها اقلیم و آب و هوا در مناطق کوهستانی است. برودت بسیار زیاد هوا در بخش عمده ای از سال، در نواحی سرد و کو هستانی باعث شده است تا حداکثر استفاده از تابش آفتاب، بهره گیری از نوسان روزانه دما، حفظ حرارتی و جلو گیری از باد سرد زمستانی در فضاها امری ضروری گردد. در این مقاله هدف اصلی بررسی تاثیر فناوریهای نوین در جهت دستیابی به معماری پایدار است. برای تحلیل داده ها از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده است. در این مقاله ابعادی چون فرم بنا، نوع مصالح و سایر موارد در ارتباط با اقلیم سرد مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این مقاله در قالب ارائه ویژگیهایی از معماری پایدار در معماری مرتبط با اقلیم سرد ایران و همچنین ارائه راهکار برای گسترش و استفاده از فناوریهای نوین است.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، فناوری نوین ، اقلیم کوهستانی