بررسی توزیع عواید حاصل از قانون مالیات بر ارزش افزوده بین شهرداری های استان اصفهان،قبل و بعد از اصلاح قانون

تامین مالی مناسب مخارج شهرداری ها در ایران یکی از مسایل بحث بر انگیزه در سه دهه گذشته بوده است. نمایندگان مجلس شورای اسلامی در جریان تصویب نهایی قانون مالیات بر ارزش افزوده، به منظور کمک به حل مشکل تامین مالی شهرداری ها بخشی از عواید حاصل را سهم مستقیم شهرداری ها قرار دادند. در ابتدای اجرای قانون مالیات بر ارزش افزوده، نحوه ی توزیع عواید به صورت شهری بود اما به دلیل مشکلات ایجاد شده بین شهرداری ها، در جریان بررسی لایحه برنامه پنجم توسعه روند توزیع بر اساس ماده 39 قانون مالیات بر ارزش افزوده به صورت شهرستانی شد.لذا هدف اصلی در این پژوهش مقایسه بهره مندی شهرستانها از این منبع درآمدی قبل و بعد از اصلاح قانون مالیات بر ارزش افزوده می باشد. این پژوهش یک تحقیق کاربردی است و داده های موردنیاز آن از طریق روش کتابخانه ای، مرکز آمار ایران و سازمان برنامه و بودجه استان اصفهان بدست آمده است. درادامه با تعریف شاخص بهره مندی و ترسیم منحنی لورنز، همچنین محاسبه یضریب جینی با استفاده از نرم افزار excel روند توزیع عواید،قبل و بعد از اصلاح قانون باهم مقایسه شد. نتایج حاصل نشان داد اصلاحات انجام گرفته در قانون منجر به بهبود درروند توزیع نشده است. به بیان دیگر همین نحوه ی نامناسب توزیع، عواید منجر به وقوع نابرابری شدید در بهره مندی شهرداری ها از این منبع درآمدی شده است.

کلیدواژه ها:

توزیع عواید ، درآمد پایدار ، شهرداری ، مالیات بر ارزش افزوده ، منحنی لورنز