ارزیابی روش الایزا با استفاده از آنتی ژن های دفعی - ترشحی توکسوپلاسما جهت تشخیص توکسوپلاسموز در موش صحرایی

هدف: به نظر می رسد آنتی ژن های دفعی -ترشحی (E-SA) توکسوپلاسما گوندی نشانگرهای مناسبی برای تشخیص توکسوپلاسموز با روش سرولوژی باشند. در مطالعات قبلی معمولا مایع رویی کشت سلولی توکسوپلاسما یا محیط کشت 1640=RPMI که تاکی زوآیت های تک یاخته در آن انکوبه شده بودند به عنوان ترکیب حاوی (E-SA) استفاده شده اند. این مطالعه به منظور ارزیابی روش الایزا با استفاده از مایع صفاقی موش سفید کوچک آزمایشگاهی آلوده به توکسوپلاسما (یکی از ترکیبات حاوی E-SA توکسوپلاسما) به عنوان آنتی ژن برای تشخیص توکسوپلاسموز در موش صورت گرفت . مواد و روش کار: مایع صفاقی که با تاکی زوآیت های توکسوپلاسما آلوده شده بود ، کشیده و با دور750 ×g سانتریفوژ گردید، سپس رسوب سولفات آمونیوم اشباع 30% (حاویE-SA) از مایع رویی آن تهیه و 40 موش نربا سن 10-7 هفته و غیرآلوده (dye-test منفی ) انتخاب و به هرکدام 400000 تاکی زوآیت توکسوپلاسما از صفاق تزریق گردید.به دلیل انتخاب سرم مناسب از مراحل سیر آلودگی ، سرم روزهای 8، 15، 22 و 60 بعداز آلودگی تهیه ، سپس سرم مربوط به 10 موش به روش dye-test و سرم 15و60 تمامی موش ها، با روش های dye-test ، الایزا بااستفاده از ترکیب E-SA آزمایش شدند. نتایج و بحث : با توجه به نتایج آزمایش سرم روزهای مختلف موش های صحرایی آلوده، سرم روزهای 15 و 60 به عنوان نمونه های مناسب انتخاب شدند. تحت شرایط مورد نظر در این برسی cut off تست الایزا با 99% اطمینان برابر 33% تعیین گردید که میزان جذب نوری تمام نمونه سرم های روزهای 15 و 60 آلودگی و همچنین دو مورد از سرم های منفی بالاتر از به دست آمده ، ویژگی و حساسیت آزمون نیز به ترتیب 95% و 100% تعیین شد. نتایج این مطالعه نشان داد که روش الایزا تحت شرایط مورد نظر در این مطالعه و با استفاده از رسوب سولفات آمونیوم اشباع (30%) مایع صفاق موش آزمایشگاهی سفید کوچک آلوده به توکسوپلاسما آزمون نسبتا مناسبی برای تشخیص توکسوپلاسموز در مدل حیوانی مورد مطالعه می باشد.

کلیدواژه ها:

توکسوپلاسموز ، الایزا ، آنتی ژن های دفعی -ترشحی ، توکسوپلاسماگوندی