بررسی میزان شیوع بیماری مدی در گوسفندان کشتارگاه شهرکرد به روش PCR

سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 468

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

VETLAB01_234

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398

چکیده مقاله:

هدف: بیماری مدی-ویسنا یک عفونت مزمن و پیشرونده در گوسفند است که توسط یک لنتی ویروس از خانواده رتروویریده ایجاد می شود و دستگاه تنفس ، پستان ها، دستگاه عصبی مرکزی و مفاصل را درگیر می کند. از طریق آغوز، شیر و دستگاه تنفسی حیوانات آلوده منتقل می شود. دوره کمون بیماری مدی طولانی بوده و گوسفندان زیر 2 سال به ندرت نشانه های بالینی را نشان می دهند. تشخیص آن در دستگاه تنفس بر اساس ضایعات ماکروسکوپیک و میکروسکوپیک مشاهده شده در ریه ها می باشد ولی پاتوگنومونیک نیست و ممکن است با ضایعات ایجاد شده توسط پاتوژن هایی مانند مایکوپلاسما اشتباه گردد. مواد و روش کار: در این تحقیق با مراجعه به کشتارگاه شهرکرد در طول فصل زمستان، تعداد 1000 ریه گوسفند از نظر ظاهری بررسی شدند. ریه هایی که از نظر ماکروسکوپیک بزرگ بوده، کلاپس نمی شدند، اثر دنده ها بر روی سطح پشتی لوب های خلفی دیده می شد، وزن آن ها 3-2 برابر اندازه نرمال خود بود و گاهی دارای کانون های ریز سفید- خاکستری بودند؛ انتخاب شدند. نمونه هایی از ریه های مشکوک جهت بررسی هیستوپاتولوژیک در فرمالین بافر 10% قرار گرفتند و قسمت هایی نیز برای انجام آزمایش PCR انتخاب شد و بعد از استخراج DNA پروویروسی با کمک پرایمرهای اختصاصی ، شناسایی گردیدند. نتایج و بحث : با توجه به نتایج به دست آمده از PCR، میزان شیوع بیماری مدی 1/4 % برآورد شد. ریه های مبتلا به مدی از نظر هیستوپاتولوژی، افزایش تجمعات لنفاوی در اطراف برونشیول ها (هایپرپلازی بالت ) را نشان دادند. همچنین تجمعات لنفاوی (فولیکول های لنفاوی) در اطراف آرتریول ها در پارانشیم ریه مشاهده شدند. دیواره آلوئول ها ضخیم شده بود و عضلات صاف در اطراف انشعابات انتهایی برونشیول ها هایپرتروفی را نشان می دادند. با توجه وجود بیماری در گوسفندان منطقه شهرکرد که یکی از قطب های مهم دامپروری کشور می باشد؛ لزوم اجرای برنامه های کنترل و پیشگیری ضروری است چون باعث لاغری شدید، کاهش تولید شیر و افزایش تلفات در میش ها می گردد. مدی از بسیاری از کشورهای جهان گزارش شده ولی در ایران تا به حال تحقیقات کافی در این زمینه صورت نگرفته است . در شهرکرد نیز هیچگونه اطلاعاتی از احتمال وجود و میزان شیوع این بیماری در گله های گوسفند وجود نداشته است . در این مطالعه ، با توجه به عدم تشخیص قطعی موارد مشکوک بیماری بر اساس مشخصات هیستوپاتولوژی، از تکنیک PCR جهت شناسایی ویروس موجود در بافت ریه استفاده شد. PCR می تواند برای تشخیص زود هنگام بیماری در دام های آلوده ای که از نظر سرولوژی مثبت نشده اند؛ مناسب باشد

نویسندگان

شهرزاد عزیزی

عضو هیات علمی بخش پاتوبیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد

الهه تاجبخش

عضو هیات علمی بخش میکروبیولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد

فرزاد فتحی

دانشجوی دانشکده دامپزشکی ، دانشگاه آزاد اسلامی - واحد شهرکرد