بررسی روشی موثر برای رفع آلودگی به اتیدیوم بروماید در آزمایشگاه های تحقیقاتی

سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,906

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

VETLAB01_283

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398

چکیده مقاله:

هدف: اتیدیوم بروماید به طور گسترده به عنوان یک مارکر غیر رادیواکتیو برای تشخیص و مشاهده باند های اسیدنوکلئیک در ژل الکتروفورز و دیگر روش های جداسازی اسیدنوکلئیک استفاده می شود. این ماده یک موتاژن قوی، سرطان زا و تراتوژن است . هدف از این مطالعه ارائه یک راه کار موثر برای رفع آلودگی با اتیدیوم بروماید به منظور جلوگیری از اثرات زیان آور این ماده بر سلامت انسان و محیط زیست بود. در یک بررسی که جهت رفع آلودگی در آزمایشگاه بخش بیماری های طیور دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران صورت گرفت نتایج قابل ملاحظه ای به شرح مشاهده گردید. مواد و روش کار: در این مطالعه ابتدا کلیه سطوح و وسایل آزمایشگاه بیولوژی مولکولی جهت کاهش میزان آلودگی با الکل 70 درصد سه بار شستشو شد و سپس با دستمال های آغشته به محلول خنثی کننده حاوی نیتریت سدیم ، اسیدهیپوفسفریک 50 درصد و آب شستشو داده شد. این کار 5 بار هر بار با دستمال جدید انجام گردید. تمام دستمال های آلوده قبل از دفع در محلول خنثی کننده به مدت یک ساعت قرار داده شدند. پسماندها و محلول های آلوده (محلول بافر) قبل از ریختن در سیستم فاضلاب به وسیله فیلتر زغال فعال پاکسازی گردیدند. نتایج و بحث : اتیدیوم بروماید با فرمول شیمیایی C21H20N3Br به صورت جامد کریستالی ، غیر فرار، برنگ قرمز تیره و تقریبا محلول در آب است که در زیر نور UV به رنگ قهوه ای مایل به قرمز دیده می شود. این ماده به طور گسترده برای تشخیص و مشاهده باند های اسیدنوکلئیک در روش های جداسازی اسیدنوکلئیک استفاده می شود. اگرچه این ماده یک ابزار مناسب برای تحقیق و تشخیص است اما آماده سازی و استفاده از آن بسیار مخاطره آمیز است ونیاز به رعایت دقیق اصول ایمنی و روش دفع مناسب دارد. این ماده موتاژنی قوی است که باعث آسیب های ژنتیکی می گردد. از طریق پوست جذب می شود، محرک چشم ، دهان، پوست و مجاری تنفسی می باشد. در گذشته از وایتکس برای رفع آلودگی استفاده می گردید اما هم اکنون استفاده از این ماده توصیه نمی شود زیرا باعث پایداری این ماده می گردد. در این مطالعه برای اطمینان از رفع آلودگی ، تمام سطوح و وسایل با استفاده از لامپ UV کنترل گردید و هیچ گونه آلودگی مشاهده نگردید. این بررسی نشان داد که استفاده از روش فوق یکی از روش های کارا در رفع آلودگی به اتیدیوم بروماید برای آزمایشگاه هایی که آلودگی در آن ها اجتناب ناپذیر است ؛ می باشد

نویسندگان

اعظم یزدانی

گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران

سیدمصطفی پیغمبری

گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران