اثر تزریق داخل صفاقی هیستیدین برهیستوپاتولوژی سلول های شوان و فیبرهای عصبی میلینه درموش های صحرایی دارای له شدگی عصب سیاتیک

سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 431

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

VETLAB01_427

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398

چکیده مقاله:

هدف: امروزه روش های متعددی مثل له کردن، قطع و پیوند عصب و ... برای مطالعه اعصاب محیطی مطرح شده است و انواع داروهای شیمیایی وگیاهی جهت ترمیم وکمتر کردن عوارض ناشی از ضربات وارده استفاده شده است . هیستیدین یک اسید آمینه ضروری مهم است که اثرات متعددی دارد و برای ترمیم بافت لازم است طوری که وجود آن برای بقای غلاف میلین که عمل حفاظتی برای سلول های عصبی دارد ضروری است . در این بررسی تاثیر هیستیدین بر روی پارامترهای هیستو پاتولوژی عصب سیاتیک له شده موش صحرایی یعنی تعداد سلول های شوان و فیبرهای میلینه که در ترمیم موثرند مورد ارزیابی قرار گرفته اند. مواد و روش کار: در این تجربه از تعداد 57 موش صحرایی نژاد ویستار با وزن 300-250 گرم در سه گروه 18 تایی استفاده شد. گروه اول: جراحی و له کردن عصب سیاتیک و تزریق داخل صفاقی نرمال سالین ،گروه دوم: جراحی و له کردن عصب و بعد از جراحی موش ها تزریق داخل صفاقی mg/kg 50 هیستیدین ،گروه سوم: جراحی وله کردن عصب و تزریق داخل صفاقی هیستیدین mg/kg 400 به موش ها. از اعصاب سیاتیک به منظور بررسی تغییرات تعداد سلول های شوان و فیبرهای میلینه مقاطع هیستو پاتولوژی به ضخامت 5 میکرومتر تهیه و با دو روش هماتوکسیلین و ائوزین و لوکسال فست بلو رنگ آمیزی شد. نتایج و بحث : پس از شمارش تعداد هسته سلول های شوان و فیبرهای عصبی داده ها با آزمون آماری آنالیز واریانس (ANOVA) اندازه گیری مکررو سپس با آزمون دانکن تجزیه و تحلیل شدند. نتایج : درگروه های اول، دوم وسوم در تعداد سلول های شوان در روزهای 28 و42 نسبت به روز 14 کاهش معنی دار (0/05> P) ودر حیوانات گروه اول در روزهای 14 و 28 و نه در روز 42 نسبت به گروه سالم افزایش معنی دار در تعداد سلول های شوان مشاهده شد (0/05> P). همچنین در گروه دوم کاهش معنی دار در تعداد فیبرهای عصبی میلینه نسبت به گروه سالم در روزهای 14، 28 و42 و افزایش معنی دار (0/05> P) در روز 42 نسبت به روزهای 14 و 28 مشاهده شد. نیز در گروه سوم در روزهای 14 و28 در مقایسه با گروه های سالم ، اول ودوم، افزایش معنی دار (0/05> P) بروز کرد. همچنین در تعداد فیبرهای میلینه در روز42 نسبت به روزهای 14و 28 افزایش معنی دار (0/05> P ) ایجاد شد. تحقیقات اخیر نشان داده تزاید سلول های شوان در طول دژنراسیون والرین برای ترمیم ورمیلیناسیون اعصاب محیطی ضروری نمی باشد اما افزایش فیبرهای میلینه در گروه دریافت کننده هیستیدین mg/kg 400 در روز 42 نشان دهنده اثر بسیار مفید هیستیدین در ترمیم اعصاب محیطی می باشد.

نویسندگان

امیر امنیت طلب

گروه پاتوبیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه

سیامک چراغیان

کارشناس علوم آزمایشگاهی دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه