نقش هیپرپاراتیروئیدی و برون ده قلبی در بروز هیپرتانسیون پولمونر بیماران همودیالیزی

زمینه وهدف: با توجه به شیوع بالای هیپرتانسیون پولمونرونامشخص بودن عوامل دخیل دربیماران همودیالیزی، این مطالعه با هدف بررسی نقش هورمون پاراتیروئید و برون ده قلبی در بروز این عارضه انجام می شود. روش کار: کلیه بیماران همودیالیزی درمرکز دیالیز شهید بهشتی وابستگی به دانشگاه علوم پزشکی بیرجند طی سال 2015 از طریق سرشماری ساده وارد مطالعه شدند. پس از کسب رضایت اکوکاردیوگرافی بیماران به دستگاه MEDISON مدل V10 به منظور تعیین فشار سیستولیک پومونرو تعیین میزان برون ده قلب انجام شد.نمونه خون جهت آزمایش هورمون پاراتیروئید تهیه و برای اندازه گیری سطح سرمی هورمون پاراتیروئید ازدستگاه COBAS411 و کیت ROCH استفاده می شود. مقایسه میانگین های با آزمون آماری t test مستقل و یا آزمون من ویتنی انجام شد. P<0/05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته خواهد شد. نتایج: 89 نفر با میانگین سنی 55.14±15.68 شامل 49 نفر 55.1 ، مرد و 44.9% و 40 نفر زن بودند. میانگین فشار سیتولیک پولمونو بیماران 30.65±12.10 بود. 29 نفر 32.6% دارای فشار پولمونر بیش از 35 میلی متر جیوه و 60 نفر 67.4% فشار پولمونر کمتر از 35 میلی متر جیوه داشتند. افراد هیپرتانسیو در مقابل گروه غیر هیپرتانسیو دارای برون ده قلبی و هورمون پاراتیروئید به ترتیب 59.08±2.83 Vs 56.37±4.79 و P=0.01 و vs275.12±218.44 و 395.67±332.05 و P=0.03 بودند. نتیجه گیری: فروانی هیپرتانسیون پولمونر در مطالعه حاضر 32.6% بود. بیماران گروه هیپرتانسیون پولمونر سطح پاراتورمون بالاتر و برون ده قلبی پایین تر از گروه نرمال داشتند.

کلیدواژه ها:

همودیالیز ، هیپرتانسیون پولمونر ، هورمون پاراتیروئید ، برون ده قلبی