طبقه بندی کیفی منابع آب سطحی و زیرزمینی دشت بهبهان از لحاظ خطر گرفتگی در سیستم آبیاری قطره‌ای

امروزه به دلیل کمبود منابع آب سطحی و زیرزمینی، استفاده از روش‌های نوین آبیاری از جمله آبیاری قطره‌ای در کشاورزی بسیار متداول گردیده است. با توجه به اینکه یکی از مشکلات اساسی در این نوع سیستم آبیاری، گرفتگی قطره چکان‌ها می‌باشد. در این تحقیق سعی گردیده منابع آب سطحی و زیرزمینی دشت بهبهان از لحاظ خطر گرفتگی در این نوع سیستم، طبقه‌بندی گردد. به دلیل تغییرات فصلی خصوصیات کیفی، اطلاعات کیفی از جمله، کل ذارت جامد معلق، کل ذرات جامد محلول، اسیدیته آب، مقدار آهن و تعداد باکتری‌ها و مقادیر آنیون‌ها و کاتیون‌ها در دو ایستگاه مارون-بهبهان و مارون-چم نظام برای دوره 3 ساله و 12 چاه عمیق و نیمه عمیق برای دوره 2 ساله به صورت فصلی تهیه گردید. به منظور بررسی توأم عوامل سه‌گانه گرفتگی، مطابق جدول قراردادی طبقه‌بندی کیفی آب در آبیاری قطره‌ای، متوسط نمره کیفیت در هر سال محاسبه گردید. هم‌چنین به منظور بررسی تمایل آب به صورت کربنات کلسیم، شاخص لانژیلر محاسبه گردید. بر اساس نتایج به دست آمده، آب دو ایستگاه مورد ارزیابی در سال 1385 و 1386 از لحاظ خطر گرفتگی در طبقه ضعیف اما در سال 1387 به دلیل تشدید پدیده خشکسالی در طبقه متوسط قرار گرفتند. منابع آب زیرزمینی در سال 1386 و 1387 در طبقه ضعیف قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

خطر گرفتگی ، آبیاری قطره‌ای ، منابع آب زیرزمینی ، مارون-چم نظام ، مارون-بهبهان