جنگل های مانگرو؛ پراکنش، اهمیت و تهدیدات آن در ایران

جنگل های مانگرو یکی از با ارزش ترین بوم سازگان های جنگلی دنیا به شمار می آ یند. مساحت کل این جنگل ها در دنیا نزدیک به ده میلیون هکتار بوده و بیشترین پراکنش آن ها در سواحل رودخانه ها و دریاهای مناطق نیمه استوائی می باشد . مساحت این جنگل ها در ایران در حدود 20000 هکتار می باشد که دارای نقش ها و اهمیت های بسیاری می باشد . با توجه به تهدیدات عمده از جمله : وارد کردن آب های آلوده حاصل از فاضلاب های شهری ، پسماند های صنعتی و مواد نفتی به این اکوسیستم، احداث سد بر روی رودخانه های ورودی به ا ین اکوسیستم ، سرشاخه زنی درختان حرا به منظور تامین غذای دام و جنگل تراشی که در طی سال های اخیر گریبان گیر جنگل ها ی مانگرو بوده است، توان تولیدی و بقاء این جنگل ها در معرض تهدید قرار گرفته است . کاهش سطح این جنگل ها، کاهش کیفیت درختان، کاهش استقرار تجدید حیات که لازمه بقاء این جنگل ها ست، افزایش فرسایش سواحل دریا، کاهش تنوع زیستی آبزیان نادر و پرندگان از جمله پیامدهای دخالت های شدید و غیر اصولی در این جنگل ها بوده است. لذا با توجه به اهمیت جنگل ها ی مانگرو به عنوان یک اکوسیستم پر ارزش در جنوب ایران، انجام مطا لعات اساسی پیرامون این جنگل ها، جهت حفاظت، حمایت، توسعه و جلوگیری از نابودی این اکوسیستم ارزشمند امری ضروری به نظر می رسد . همچنین با اجرای طرح های اشتغال زایی افراد محلی با تأکید بر اکوتوریسم و آبزی پروری و اعطای تسهیلات دولتی جهت کمک به جایگزینی دامداری نیمه صنعتی به جای دامداری سنتی، می توان تا حد زیادی از تخریب این جنگل ها جلوگیری به عمل آورد.

کلیدواژه ها:

مانگرو ، حرا ، چندل ، فرسایش سواحل ، تنوع زیستی