تالاب هامون، پشت دیوار فراموشی

استان سیستان و بلوچستان با مساحت 187512 کیلومتر مربع، پهناورترین استان کشور می باشد که از تنوع اقلیمی زیادی برخورداراست و انواع محصولات گرمسیری، مرطوب، معتدل و... و بیش از 50 درصد پرندگان ایران و ده ها پستاندار و غیر ه در این سرزمین یک جا گردهم آمد هاند. این اکوسیستم باارزش، درمنطقه ای با متوسط بارندگی حدود 110 میلی متر و هم جواری با بیابان لوت قرار دارد . از جمله مناطق پراهمیت این استان، پناهگاه حیات وحش تالاب هامون است که در شمال استان قرار دارد و در حال حاضر به رغم اهمیت بین المللی به دلیل چندسال خشکسالی پی درپی و دخالت های انسانی دچار مشکلات و تخریب فراوان شده است. تالاب ها، به منزل هی یکی از بارزترین زیبایی های خلقت به شمار می روند و از جمله نظام های حیات بخشی هستند که مطلقا جایگزین ندارند؛ اما هیچ یک از اکوسیستم های جهان به اندازه ی تالاب ها صدمات ناشی از برخوردهای سطحی و کوته فکری بشر را تجربه نکرده اند. در طول تاریخ زندگی انسان ها، تالاب ها به عنوان اراضی نامناسب، بی فایده، مضر و بستری برای زندگی وحوش و مامنی برای حشرات ناقل بیماری ها شناخته می شوند و یا باتلاقی تصور می شد که هرکسی در آن پای می گذارد به کام مرگ فرو می رود. بنابراین رابطه ی انسان با تالاب ها همواره خصمانه بوده است، ولی امروزه مشخص شده است که تالاب های اکوسیستم های آبی به منزله ی سرمایه های باارزشی هستند که تنظیم آب های زیرزمینی در محیط پیرامون، تعدیل میکروکلیحا، شکار، صید پرندگان آبزی و ماهیان، تامین منابع تعلیف دام و همچنین حصیربافی و.. در گروی حفاظت منطقی از آن ها است . در مقاله حاضر تالاب هامون، به منزله ی یکی از حساس ترین اکوسیستم های موجود در جنوب شرق کشور معرفی شده است

کلیدواژه ها:

تالاب ، هامون ، اکوسیستم ، خشکسالی