استفاده از پوشش گیاهی برای تثبیت بیولوژیکی و حفاظت سواحل گیلان

ساحل گیلان با نوار ساحلی (به طول تقریبی) 300 کیلومتر در حاشیه جنوبی دریای خزر قرار دارد و در گذشته ازپوشش انبوهی برخوردار بوده است ولی پیشروی آب دریا و تغییر کاربری اراضی باعث شده است که تخریب ساحل مضاعف گردد و تأسیساتی که با صرف هزینه های فراوان احداث گردید در معرض نابودی قرار گیرد و بدین طریق خسارات هنگفتی به سواحل استان وارد سازد. جهت حفاظت سواحل و جلوگیری از پیشروی دریا، ضروری است در کنار احداث سازه های مکانیکی ، با استفاده از پوشش گیاهی مناسب، سواحل را از خطر فرسایش حفظ و همچنین با ایجاد فضای سبز به جلب توریسم کمک نمود. به منظور بررسی تأثیر پوشش گیاهی در تثبیت بیولوژیکی (به عنوان یکی از راه کارهای حفاظت از سواحل) نخستین گام شناسایی و بررسی پوشش گیاهی موجود در سواحل و انتخاب گونه های سازگار به شرایط ساحلی و مؤثر در تثبیت و حفاظت ساحل و معرفی گونه هایی است که بهتر بتوانند این وظیفه را انجام دهند. به این منظور طول سواحل گیلان (از آستارا تا رامسر) به فواصل 10 کیلومتر با توجه به تغییر نوع و پوشش گیاهی مورد بازدید قرار گرفته، موقعیت مناطق باGPSبرداشت و گونه های گیاهی موجود (با تأکید بر روی گیاهان مستقر در تپه های شنی سواحل ) شناسایی شدند. از 32 منقطه خط ساحلی بازدید شده بالغ بر 80 گونه از 32 خانواده گیاهی جمع آوری و خشک گردیدند و با استفاده از کتب معتبر فلور شناسایی شدند. 9 گونه متعلق به تیرهGramineae و9گونه مربوط به تیرهCompositae و9 گونه ازو4Chenopodiaceae گونه ازCyperaceaeو ... می باشد. در پایان براساس بررسیهای به عمل آمده و با توجه به امتیازبندی انجام شده 16 گونه دارای خصوصیت تثبیت کنندگی شن و 6 گونه مناسب برای زیباسازی سواحل تشخیص داده شدند

کلیدواژه ها:

ساحل ، تثبیت ، بیولوژیک ، پوشش گیاهی ، گیلان