بررسی الگوی آبشستگی پیرامون سه آبشکن متوالی با زاویه 120 درجه

در این تحقیق یک سری آزمایش در ارتباط با تغییرات توپوگرافی بستر و گسترش چاله آبشستگی پیرامون سه مدل آبشکن متوالی با نسبت های فاصله به طول 1/5 ، 2 ، 3 ، 4 در شرایط جریان آشفته و زیر بحرانی با بستر ثابت مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفت . نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین میزان عمق آبشستگی بترتیب مربوط به آبشکن های بالادست و میانی می باشد و با کاهش نس بت فاصله به طول آبشکن ها عمق آبشستگی اطراف آنها کاهش می یابد. در نسبت های فاصله به طول بالاتر، محل عمق آبشستگی از نقطه بالادست آبشکن ها به سمت ساحل کانال حرکت می نماید و سبب تشکیل یک ناحیه آبشستگی ثانویه در پایین دست آبشکن ها می گردد . از طرفی ناح یه فعال آبشستگی بر حسب طول قائم آبشکن در محدودهe/L< 1 0< d/L<2 ،0< c/L<0,68 ،00قرار دارد