مدیریت جریانهای سطحی در راستای دستیابی به توسعه پایدار اراضی

خاک یکی از منابع طبیعی و زیربنای فعالیتهای کشاورزی است که حیات مو جودات، بستگی به نحوه بهره برداری از آن دارد، لذا شناخت پتانسیل تولید اراضی و اختصاص دادن آن ، به بهترین و در عین حال پایدارترین سیستم بهره وری، از جایگاه و اهمیت وی ژه ای برخوردار است . هدف از این تحقیق ، دستیابی به مدیریت جریانهای سطحی در راستای دستیابی به توسعه پایدار اراضی و انتخاب بهترین برنامه کاربری زراعی و حفاظت اراضی تعیین گردید . دستیابی به ابزارهای مدیریتی مناسب و اصولی از مهمترین عوامل دستیابی به کشاورزی پایدار و حفاظت محیط زیست بشمار می رود ( دلاروزا و همکاران 1 ، ).2004 یکی از این ابزارهای مدیریتی، س یستم اطلاعات جغرافیایی است . سیستم اطلاعات جغرافیایی به کاربر، این توانایی را می دهد که بین اطلاعات توصیفی و عارضه ای بر روی یک نقشه ارتباط برقرار کند و به خلق روابط جدیدی بپردازد که به کمک آنها بتواند به تعیین محلهای مناسب برای عمران بیشتر، ارزیابی اثرات ز یست محیطی یک عمل، محاسبه حجم محصولات قابل برداشت ، مدیریت صحیح و ... بپردازد ( آنتونیوسی و همکاران 2 ، ).1991 ویلسون و بکر (1990)3 مطالعه برنامهریزی اراضی در منطقه اینگهام استرالیا را با هدف دستیابی به توسعه پایدار اراضی انجام دادند . در این مطالعه هیدرولوژی، زمین شناسی، ژئومورفولوژی، اقلیم، پوشش گیاهی و خصوصیات خاکها به عنوان فاکتورهای اصلی مورد بررسی قرار گرفت . مالک زوایسکی (2004) 4 با هدف دستیابی به برنامه ریزی مبتنی بر توسعه پایدار، برنامهریزی اراضی را ابتدا برای استفاده های شهری، منطقه ای، محیطی و سپس متنا سب با قابلیت های هر منطقه، انجام داد . اولدمن ) 1993 ) 5 تاثیر فرسایش و کاهش حاصلخیزی را در تخریب خاک به ترتیب % 84 و %7 گزارش کرد .