برآورد فرسایش و رسوب با استفاده از دو روش EPM و PSIAC ، به روش ژئومورفولوژی در حوزه آبخیز قره آقاج

سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,318

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

WATERSHED04_060

تاریخ نمایه سازی: 28 دی 1386

چکیده مقاله:

یافتن مدل مناسب برای بررسی میزان و چگونگی فرسایش و رسوب در مناطقی که فاقد ایستگاههای رسوب سنجی هستند یکی از اهداف محققین می باشد . منطقه مورد مطالعه در جنوب استان اصفهان و شمال شرقی شهرستان سمیرم در فاصله 7 کیلومتری این شهرستان تحت عنوان حوزه آبخیز قره آقاچ قرار گرفته است و دارای مساحت 8667 هکتار می باشد . در مطالعه صورت گرفته ابتدا حوزه آبخیز مورد مطالعه به 5 زیر حوزه تقسیم شد و مطابق روش ژئومورفولوژی هر زیر حوزه به واحدهای کاری تقسیم شد . سپس میزان فرسایش و رسوب در این واحدها به دو روش EPM و PSIAC مورد محاسبه قرار گرفت و مشخص شد کدام حوزه دارای بیشترین فرسایش است . در روش EPM شدت فرسایش توسط چهار عامل زمین، ضریب حساسیت سنگ و خاک به فرسایش ، شیب و وضعیت فعلی اراضی، بر آورد ش د و در روش PSIAC شدت فرسایش توسط نه عامل زمین شناسی ، خاک ، اقلیم ، رواناب ، توپوگرافی ، پوشش زمین ، نوع استفاده ، فرسایش و فرسایش رودخانه ای برآورد شد . طبق نتایج بدست آمده در روشEPM بیشترین میزان رسوب ویژه برحسب Ton / km²/year مربوط به زیرحوزه چهار قاچ به مسا حت 1590 هکتار و کمترین میزان رسوب ویژه مربوط به زیر حوزه قره قاچ 1 به مساحت 1715 هکتار می باشد . همچنین بر آورد حاصل به روش PSIAC نشان می دهد که بیشترین میزان رسوب ویژه مربوط به زیرحوزه چیرچیر به مساحت 1902 هکتار و کمترین میزان رسوب ویژه مربوط به زیر حوزه شرق کوه شیر برنجی به مساحت 2300 هکتار می باشد .

کلیدواژه ها:

روش EPM ، روش PSIAC ، واحد کاری ، حوزه آبخیز قره آقاچ ، رسوب ویژه

نویسندگان

حسن احمدی

استاد دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران

نادیا کمالی

کارشناس ارشد آبخیزداری

علی سلاجقه

دانشیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران

محمد جعفری

استاد دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران