بررسی اثر دو روش استحصال آب باران با استفاده از بانکت و شیار در استقرار درختان مثمر در حوزه های آبخیز (مطالعه موردی منطقه شلمزار هشتگرد)

عدم کفایت بارش های طبیعی و توزیع نامناسب زمانی به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک کشور از یک سو و لزوم احیاء آبخیز در قالب طرح های آبخیزداری به ویژه در زمینه حفاظت آب و خاک، مبارزه و کنترل فرسایش، کاهش رسوب، افزایش درآمد آبخیزنشینان و بالاخره توسعه پایدار منابع آب و خاک از سوی دیگر ایجاب می نماید که حداکثر استفاده از بارش ها در سطح حوزه به عمل آید . استحصال آب باران یکی از مباحث مهم و نوینی است که امروز از آن جهت دستیابی به اهداف فوق بطور گسترده در سطح جهان استفاده می شود . در تحقیق حاضر با هدف معرفی روش مناسب از بین دو سازه بانکت و شیار که به طور گسترده در طرحهای آبخیزداری به منظور استحصال آب باران از آنها استفاده می شود، اقدام به تهیه پهنه ای به وسعت یک هکتار و احداث بانکت و شیار در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی گردید . به طوری که در هر تیمار و قطعات شاهد اقدام به کشت نهال های بادام شیرین دیر گل می شود . نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل متغییرهای وابسته شامل ارتفاع، تاج پوشش، قطر یقه و زنده مانی نهال های بادام تاثیرقطعات بانکت را نسبت به قطعات شیار و شاهد نشان می دهد

کلیدواژه ها:

بانکت ، شیار ، استحصال آب باران ، آبخیزداری ، هشتگرد