ارزیابی توان اکولوژیک منابع آب به منظور توسعه گردشگری (مطالعه موردی: چشمههای استان چهارمحال و بختیاری)

یکی از مناطق مهم کشور که دارای جاذبه گردشگری است استان چهارمحال و بختیاری واقع در جنوب غربی ایران و در بخش مرکزی رشته کوههای زاگرس میباشد، از جمله پتانسیلهای مهم این استان منابع آب نسبتا قابل توجه آن است. موقعیت خاص استان از نظر توپوگرافی و قرار گرفتن در مسیر عبور تودههای بارانزا سبب ریزشهای جوی نسبتا مناسبی در استان شده و به تبع آن چشمهسارها و جویبارها و رودخانههای فراوانی در آن پدیدار شده است. با توجه به اهمیت این استان از لحاظ منابع آب، تحقیق حاضر با هدف ارزیابی و پهنهبندی توان چشمه - های منطقه به منظور توسعه اکوتوریسم با استفاده از برداشتهای صحرایی و مدلهای آمایش سرزمین اجرا شده است. از میان 40 چشمه در نظر گرفته شده برای انجام این تحقیق تعداد 12 چشمه در طبقه 1 یعنی مناسب از لحاظ توسعه فعالیتهای گردشگری و 18 چشمه در طبقه 2 یعنی نیمه مناسب قرار گرفتند و مابقی چشمهها در مقایسه با منابع فوق الذکر در طبقه 3 یعنی نامناسب قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

پهنه بندی توان ، گردشگری ، چشمه ، چهارمحال و بختیاری