تاثیر اقلیم بر وضعیت بیابان زایی در دو مدل MICD و DIS4ME
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 375
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
WATERSHED13_215
تاریخ نمایه سازی: 21 بهمن 1397
چکیده مقاله:
آب، هوا و خاک سه عنصر اصلی زندگی انسان بوده که تداوم حیات مستلزم حفاظت و نگه داری صحیح از آن هاست. افزایش بیش از حد، میل دستیابی به منابع طبیعی، خدمات اکولوژیک و استفاده از آن در جهت رفع نیازهای انسانی، علاوه بر تخریب عرصه های طبیعی موجب ناپایداری جوامع، تنش های سیاسی، بحران غذا و تهدید جدی برای حال و آینده بشر در مقیاس های محلی، منطقه ای و جهانی خواهد شد. تخریب اراضی، آسیب پذیری زیرساخت های حیاتی - اجتماعی و روش ارزیابی آن می تواند به عنوان ابزاری در توسعه پایدار یک جامعه بسیار مفید واقع شود. امروزهضرورتشناختدقیق ترعواملو مکانیسم هایموثردروقوعپدیده تخریب اراضی وبیابان زاییبمنظور مدیریتوبرنامه ریزی صحیحواصولیمناطقخشک و نیمه خشک بیشازپیشاحساسمی شود.معیار اقلیم در دو مدل MICD و DIS4ME وضعیت بیابان زایی این منطقه بررسی گرددنتایج حاصل نشان می دهد در مدل MICD، نزدیک به 60 درصد منطقه دشت میاندوآب در کلاس شدید، و در مدل DIS4ME که از طریق میانگین هندسی معیارهای موثر بدست آمده نشان می دهد82 درصد منطقه در کلاس شدید تا بحرانی قرار دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهسا مهتدی
نویسنده مسیول: کارشناس ارشد، مهندسی آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه
حبیب نظرنژاد
استادیار گروه مهندسی مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه
سید امین خسروی
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه