مقایسه پوشش گیاهی در مرتع و دیم زار رهاشده هم جوار

تنوع گونه ای بخش عمدله ای از تنوع زیستی ویکی از مهم ترین پارامترهای نشان دهنده تغییرات در اکوسیستم هاست.اندازه گیری تنوع گونه ای برای حفاظت، ارزیابی و پایش پوشش گیاهی و اتخاذ راه کارهای مناسب مدیریتی ضروری است. یکی از فشارهای مخرب بر عرصه مرتع که باعث کاهش تنوع و از بین رفتن عناصر گیاهی حساس می گردد تغییر کاربری مرتع به دیمزار رها شده می باشد. که در منطقه مورد مطالعه صلوات آباد استان کردستان تعداد 60 پلات 30 پلات مرتع، 30پلات دیم زار رها شده بر روی سه ترانسکت به روش سیستماتی تصادفی انتخاب شد و در هر پلات فهرست گونه های موجود، درصد تاج پوشش و تعداد گونه های هر منطقه یادداشت شد. مقادیر تنوع گونه ای با شاخص های سیسمپوسن، شانون و بریلیویین و غنای گونه ای با استفاده از شاخص های منهینگ، مارگالف و یکنواختی به وسیله شاخص های اصلاح شده نی، اسمیت و ویلسون و کارمارگو برای هریک از پلات ها با استفاده از نرم افزار Ecological Methodology و PAST محاسبه شد و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون T Test و در نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج حاصل از محاسبه شاخص های یکنواختی، غنا و تنوع گیاهی نشان داد غنا، یکنواختی و تنوع پوشش گیاهی در دیم زار رها شده نسبت به مرتع کاهش پیدا کرده و بین شاخص ها در دوعرصه مرتع و دیم زار رها شده تفاوت معنی داری وجوددارد به طور کلی تغییر کاربری اراضی و تبدیل مرتع به دیم زار رها شده باعث کاهش تنوع، یکنواختی و غنای گیاهی می شود که این مورد تاثیر منفی بر پایداری اکوسیستم ها داشته است و باید موردتوجه مدلیران مرتع قرار بگیرد.

کلیدواژه ها:

تنوع گونه ای ، غنای گونه ای ، استان کردستان