بررسی میزان ترسیب کربن توسط گونه های مرتعی غالب در عرصه های پخش سیلاب دشت گربایگان فسا

در این پژوهش، نمونه برداری از گونه های مرتعی غالب به نام های هلیانتموم، دندورا و درمنه ی دستی در نوارهایی که از طریق پخش سیلاب آبیاری می شود و مرتع بدون پخش سیلاب (شاهد) در عرصه های پخش سیلاب دست گربایگان فسا در پاییز 1397 انجام شد. میزان کربن آلی نمونه های گیاهی اندازه گیری گردید و میزان ترسیب کربن محاسبه شد. داده های حاصل در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی تجزیه و تحلیل آماری شده و میانگین ها با آزمون دانکن در سطح 5 درصد مقایسه شدت نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان دادکه اثر پخش سیلاب، گونه ی گیاه و اثر متقابل آنها بر کل ترسیب کربن توسط گیاه در سطح 1 درصد معنی دار شده است از مقایسه ی مقدار کربن ترسیب شده به وسیله ی گونه ی هلیانتموم در شرایط بدون پخش سیلاب با شرایط پخش سیلاب چنین نتیجه می شود که واکنش این گونن نسبت بن پخش سیلاب، بسیار زیاد بوده و عملیات پخش سیلاب باعث شده میزان ترسیب کربت توسط این گونه از 90 / 381 به 20 / 1106 کیلوگرم در هکتار یعنی به میزان 90 / 1 برابر افزایش یابد در صورتی که میزان افزایش ترسیب کربن توسط گونه ی دندورا در اثر پخش سیلاب، معادل 64 / 38 درصد بود گونه ی درمنه ی دستی واکنش منفی اندکی نسبت به پخش سیلاب نشان داد، به طوری که مقدار ترسیب کربنتوسط این گیاه از 10 / 547 در شرایط بدون پخش سیلاب به 30 / 429 کیلوگرم در هکتار کاهش یافت هر چند از نظر آماری، این کاهش در سطح 5 درصد معنی دار نشد.

کلیدواژه ها:

پخش سیلاب ، ترسیب کربت ، فارس ، مرتع