بررسی ضرورت ها و راهبردهای مدیریت بازآفرینی بافت فرسوده

بافت های قدیمی اکثر شهرها که اغلب در برگیرنده گنجینه های گرانبهایی از تاریخ هر شهر می باشند به مرور زمان و در اثر تحولات جدید، عملکرد گذشته خود را از دست داده و رفته رفته رو به اضمحلال گذارده اند و امروزه نیز به عنوان بزرگ ترین معضل در شهرها مطرح هستند. این بافت ها از طیف گسترده ای از مشکلات مدیریت کالبدی، عملکردی، ترافیکی و زیست محیطی رنج می برند که نیازمند شناسایی دقیق، جامع و مداخله آگاهانه و برنامه ریزی شده به منظور ساماندهی آن می باشد. گستردگی بافت های فرسوده دربیشتر شهرهای کشور و اهمیت پرداختن همزمان بدان ایجاب می کنند تا ازیک سو کلیه مشاوران، نهادهای مشارکت کننده و یا دستگاه های مداخله کننده از مدیریت فنی یکسان و سازگار با مدیریت بومی اسلامی ایرانی بهره گیرند و به ساماندهی اصولی آن بپردازند. با توجه به وسعت بافت های فرسوده شهری و احتمال وقوع زلزله های بزرگ و متوسط در کشور و آسیب پذیری درمقابل آن، نوسازی این محدوده ها در برنامه های دولت و شهرداری ها قرار گرفته است. با توجه به ماهیت میان بخشی موضوع و لزوم همکاریکنشگران، ضرورت مدیریت راهبردی و شناسایی قوت ها، ضعف ها، تهدیدها و فرصت ها در این حوزه احساس می شود. همچنین با توجه به رویکرد برون سپاری و خصوصی سازی در سطح ملی و شهری، و ضرورت بهره مندی از منابع و سرمایه های انسانی شهرها و شناسایی فعالیت های قابل واگذاری و استفاده از ظرفیت بخش خصوصی نیز یکی از اولویت های حوزه نوسازی شهری می باشد. در این مقاله سعی شده است تا با یک رویکرد تحلیلی مدیریت و با یک نگاه راهبردی به نقاط قوت، ضعف؛ فرصت و تهدید مسئله بافت فرسوده نگریسته شود، تکنیک swot یا سوات یکی از روش های راهبردی مدیریت است که با شناخت نقاط ضعف تهدید فرصت قوت به شناسایی اولویت های مسائل می پردازد. بافت فرسوده نیز به عنوان یکی از هویت های شهری نیازمند نگرشی نوین و بازآفرینی جدید در محلات است به گونه ایی که هویت اصلی محله در عین استحکام بخشی آن حفظ گردد. نتایج تحلیل حاضر در عین شناخت برخی از این نقاط میتواند یک راهبرد تحلیلی و مدیریت در راستای بازآفرینی بافت های فرسوده شهری موثر باشد.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، منابع انسانی ، مدل SWOT ، بازآفرینی.