بررسی تاثیرطراحی مراکزتفریحی آموزشی بر تقویت روحیه نشاط و شادابی شهروندان منطقه یک تهران

فضاهای عمومی تفریحی داخل شهرها مکان هایی مختص زندگی اجتماعی شهروندان هستند و نوع کیفیت فضاهای شهری درطراحی فضاهای عمومی شهری)مراکزتفریحی آموزشی( موضوعی است که به همه شهروندان مربوط می شود. در حال حاضر اکثر سازمان ها و مراکز تفریحی آموزشی در ایران، طراحی، برنامه ریزی و بطور کلی ساماندهی و طراحی آنرا به عنوان یکراهبرد قطعی برای ایجاد محیطی پایدار، مناسب و منطبق بر شرایط اقلیمی فرهنگی تلقی نمی کنند و با عدم برنامه ریزی یا برنامه ریزی ناقص و غیر استاندارد در این زمینه و عدم کارایی این عناصر در محیط های عمومی دامن می زنند.در این پژوهشبه بررسی تاثیر طراحی مراکز تفریحی آموزشی بر تقویت روحیه ی نشاط و شادابی شهروندان منطقه یک پرداخته شده است . و برای اریه نتایج وآزمون فرضیات از روش آماری همبستگی پیرسون استفاده شده است. و نهایتا تجزیه تحلیل اطلاعاتدرمحیط نرم افزار 1spss انجام پذیرفته است. در این پژوهش جامعه آماری موردمطالعه افرادساکن درمنطقه یک تهران می باشند. روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری تصادفی ساده بوده است.که بر این اساس با استفاده از فرمول کوکران200 نمونه درنظر گرفته شد,وبا استفاده از پرسشنامه مدل لیکرت اطلاعات تکمیل گردید. نتایج نشان میدهند که وضعیت طراحی مراکزتفریحی آموزشی در محدوده مورد مطالعه از وضعیت مطلووبی برخووردار نبووده - است و در نحوه مکانیابی آنها اصلا دقت نشده و با مشکلات ترافیکی همراه است وعموموا پاسوخگوی نیواز شوهرون دان نیسوت. ومجبات شادی ونشاط آنها رافراهم نساخته است.