معماری ارگانیک و سرزمین چوبی

در این نوشتار به بررسی انسان و رابطه ی آن با معماری ارگانیک که زیر شاخه ای از طبیعت گرایی است پرداخته می شود.طرحی که در طبیعت ایجاد می شود ، می بایست همراه با طبیعت و مکمل آن باشد تا احساس تعلق و دوستی طبیعت را در استفاده کننده به وجود آورد . معماران معتقدند که طرح های الهام گرفته از طبیعت می تواند به کاهش صدمات زیستمحیطی ناشی از ساختمان ها کمک شایانی کند . هدف از این پژوهش در ابتدا آشنایی با معماری ارگانیک و بررسی چوب که جزیی از عناصر این معماری به حساب می آید در محدوده ی شمال کشور فنلاند که بوم آور آن منطقه است و نیز کار کردن باآن جز مهارت های اصلی مردم محسوب می شود . و در انتهای نوشتار به بررسی مفهوم توسعه پایدار که یک تغییر مهم در فهم رابطه انسان و طبیعت است پرداخته شده . روش پیش گرفته شده مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است و رویکردی توصیفی همبستگی دارد و نتایج به دست آمده با هدف معماری ارگانیک به اصلاح رابطه ی انسان و طبیعت می پردازد .

کلیدواژه ها:

معماری ارگانیک ، طبیعت ، فنلاند ، توسعه پایدار