معماری وشهرسازی معاصر

گذرزمان اجباری را وارد می کند،اجباری که باعث می شود معماران و شهرسازان و همچنین مخاطبان را از معماری و شهرسازی سنتی جداویا دور می کند.این اجبارمی تواند درهمه زمینه ها مانند:اقتصادی،اجتماعی ،فرهنگی،تکنولوژیک ویاسیاسی ظهوری ابد و موجودیت اجباربراثر گذر زمان است.هنر و معماری و شهرسازی تابع اصول و ضوابط معین و شناخت ه شده ای است و پیوندی استوا رو ثابتی رابافرهنگ و الگوهای رفتاری جامعه دارد.به همین دلیل است که سبک های معماری و شهرسازی هر دوره انعکاسی از فرهنگ وهنر آن دوره محسوب میشود.هرسبک جدید معماری و شهرسازی براصول و سنت های سبک های پیشین استواراست و به همین علت است ک ه بین سبک های گوناگون معماری وشهرسازی درگذشته رابطه ای محکم وجود دارد.به طوری که مرزبندی بین آنها دشواراست .باید گفت که زمان همیشه درحرکت است وآن قومی موفق است که نیازهای معماری و شهرسازی جامعه را درک کند و زمان و مکان جامعه خودرا بشناسد.ابزارتحقیقاتی ما دراین پژوهش بیشترتکیه براسناد،کتب و نشانه های فرهنگی مردم ایران است که در منابع ومعماری ها وشهرسازی های گذشته دیده می شود چون اساس تحقیقات ما نگرش فرهنگی جامعه است.راه مابرای حل بسیاری از مشکلات معماری و شهرس ازی معاصرایران این است که معماری و شهرسازی گذشته،سنتی و ایرانی باید تکنولوژی و روش های معاصررادرخودجادهد ونیازامروزرا برطرف کندوبه عبارت دیگربا تپش های زندگی امروزی همراه شود.لذا برای ارتقا کیفیت معماری و شهرسازی امروز که از مسایل مهم وقابل بحث درمعماری و شهرسازی معاصراست،توجه به اساس معماری وشهرسازی سنتی و تطبیق آن با سندزندگی امروز می تواند راهگشاباشد و میتوان تاریخ و مطالعه آن را وسیله ای مفید درسیدن به این مهم دانست.باتوجه به این امر،به بررسی دوره های تاریخی و سبک ها یی که دردوره های مختلف ظهوریافتند پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

شهرسازی ، معماری غرب(باستان و معاصر) ، معماری ایرانی(قبل وبعدازاسلام) ، ایران معاصر