ارتقای فضای گردشگری محدوده جنوبی شهر بیرجند ( بند دره) با استفاده از روش اولویت سنجی AHP وپیشنهاد طراحی با رویکرد اکوتوریسم

شهر به عنوان یک پدیده فرهنگی، مفهومی بسیار فراتر از در هم فشردن ساختمان ها، خیابان ها و انسان ها دربر دارد. شهر در فرهنگ ایرانی مفهوم جامع متشکل از ابعاد مختلف فرهنگی، اجتماعی، تاریخی، طبیعی و اکولوژیکی می باشد و منظر شهری ناحیه ای است که توسط مردمدرک می شود .در این تحقیق شهر بیرجند به عنوان استان خراسان جنوبی و شهری که در حال توسعه و رشد است، مورد بررسی قرار می گیرد .شهر بیرجند همانند بیشتر شهرهای کشور با روند رو به رشد جمعیت شهر و رشد نسبی صنعت دچار تحدیدها و آسیب های گوناگون است. شهر بیرجند درسالهای اخیر با توجه به افزایش روند مهاجرت ها از اطراف و توسعه نسبی صنعت دچار معضلات شهری امروزی شده است و لزوم برنامه ریزی در جهت پر کردن اوقات فراغت شهروندان و پیوند آنها با محیط طبیعی به صورت روز افزون مطرح شده است .در مطالعه ی حاضر با توجه به مفهوم توسعه ی پایدار شهری و رشد صنعت اکوتوریسم، محدوده ی جنوبی شهر بیرجند که در امتداد یکی از محورهای اصلی شمالی _ جنوبی شهر واقع شده است، مورد بررسی قرار می گیرد. در ادامه از نظرات و اولویت سنجی نیازهای مردم و گردشگراناستفاده شده است و با به دست آوردن معیارهای مورد نیاز با استفاده از مدل اکولوژیکی معرفی شده توسط دکتر AHP و متخصصین از روش مخدوم و تجزیه و تحلیل لایه های اکولوژیکی طبیعی و روی هم گذری آن به درک و ساختار منطقه ی گردشگری رسیده ایم. در نهایت تحلیل این لایه ها به ارایه ی راهکارهای طراحی و ارتقای فضای گردشگری منطقه در راستای توسعه ی اکوتوریسم می انجامد .

کلیدواژه ها:

طراحی پایدار ، اکوتوریسم ، توسعه پایدار شهری ، گردشگری پایدار ، شهر اکولوژیک