سنجش اثربخشی فضای سبز در عملکرد و حس مکان فضاهای آموزشی (مورد: مدرسه شهید سمیه، روستای یساقی)

در بررسی رابطه انسان و محیط، شناخت عناصر کالبدی حایز اهمیت می باشد. شناخت بهتر محیط زمانی ارزش بیشتریمییابد که علاوه بر بررسی عناصر و ویژگیهای کالبدی محیط، معانی و مفاهیم برخاسته از آن و ادراک انسانها نیز موردواکاری قرار گیرد. در این میان، فضاهای آموزشی مکانی برای یادگیری است. یادگیری، هسته اصلی زندگی فردی واجتماعی است. محیط های یادگیری از عناصری تشکیل میشوند که در کنار هم معنا پیدا می کنند. ویژگی ها وکیفیت های هر کدام از این عناصر در شکل گیری رفتارها موثر می باشند. اهمیت بحث هویت مکان از آنجا ناشی میشودکه انسان با عدم ادراک خود و رابطه اش با جهان پیرامون دچار هراس می شود. بهعبارت دیگر، حس مکان عاملی است کهمیان انسان و مکان ارتباط برقرار می کند و وحدت را به وجود می آورد. در این میان، مدرسه بعنوان یکی از فضاهایآموزشی، نقش اساسی در ساختارهای مختلف هر جامعه ایفا میکند. بنابراین، این پژوهش بدنبال واکاوی اثرات فضایسبز در عملکرد فضاهای آموزشی در قالب میزان یادگیری دانش آموزان از یکسو و افزایش حس مکان آنها نسبت بهمدرسه خود با تاکید بر طبیعت اطراف آن میباشد. تحقیق از نوع کاربردی بوده و روش شناسی آن از نوع مطالعاتتوصیفی- تحلیلی است. گردآوری داده ها نیز به صورت کتابخانه ای و میدانی و در قالب توزیع پرسشنامه می باشد. یافته هایتحقیق بیانگر آن است که میانگین اثرات فضای سبز بر عملکرد و یادگیری دانش آموزان بعنوان یکی از عوامل تاثیر فضایسبز بر دانش آموزان مدرسه بیشترین مقدار بوده است و این امر نشان دهنده تاثیرات معنادار فضای سبز بر یادگیری وآموزش دانش آموزان این مدرسه است. همچنین نتایج حاصل از آزمون بین دو متغییر حس مکان و وجود فضای سبز،حاکی از آن است که سطح معناداری در سطح 0/01 بوده که میتوان نتیجه گرفت که رابطه مثبت و معناداری بین حس مکان دانشآموزان به مدرسه و وجود فضای سبز وجود دارد.

کلیدواژه ها:

فضای سبز ، حس مکان ، فضاهای آموزشی ، مدرسه ، روستای یساقی