انطباق معماری همساز با اقلیم درخانه های سنتی با آموزه های طب سنتی

یکی از ضروری ترین نیازهای انسان سرپناه مناسب و مسکن است تا انسان را در شرایط سخت آب و هوایی حفاظت کند.به نظر می رسد معماران خانه های سنتی ایران، پایه و اساس معماری هر منطقه را براساس ویژگی های ساکنین آن مناطقاقلیمی بناکرده اند و با بهره گیری از اصول طبی به صورت خودآگاه یا ناخودآگاه سعی در حفظ سلامت سکنه داشته اند واین ارتباط انسان و محیط در خانه های سنتی ایران از منظر طب قابل پیگیری است. این پژوهش با ماهیتی کیفی و روشتوصیفی به منظور بررسی این ارتباط به انجام رسیده است. گردآوری داده ها با استفاده از شیوه کتابخانه ای است و جامعهپژوهش، منابع طبی و معماری کهن مرتبط با خانه های سنتی است.

کلیدواژه ها:

خانه های سنتی ایران ، اقلیم ، طب سنتی ایران ، سلامتی