اثربخشی آموزش سخت رویی بر سازگاری اجتماعی نوجوانان دختر شهر اصفهان

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش سخت رویی بر سازگاری اجتماعی نوجوانان دختر شهر اصفهان در سال تحصیلی1394-95 صورت پذیرفت. در این پژوهش جامعه آماری را کلیه دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در دوره دوم متوسطه شهراصفهان در سال تحصیلی 95-1394 تشکیل می دادند. روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. بدین منظور تعداد 30 دانش آموز دختر متوسطه دوم با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و به صورت گمارشتصادفی در دو گروه آزمایش و گروه گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش مداخله آموزش سخت رویی (طی 8 جلسه یک و نیمساعته) را به مدت 2 ماه دریافت نمودند، در حالیکه گروه گواه این مداخله را دریافت نکرد. سپس افراد هر دو گروه تحت پسآزمون قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه سازگاری اجتماعی (پیکل و ویسمن ر 1999) بود. پس از جمج آوری پرسشنامه ها و استخراج داده های خام، تجزیه و تحلیل داده های حاصل از این پژوهش توسط نرم افزار (SPSS) ویرایش 24 با استفاده از روش های آمار توصیفی و تحلیل کواریانس صورت گرفت. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که آموزش سخت رویی برسازگاری اجتماعی نوجوانان دختر شهر اصفهان اثیر معنادار داشته است (p<0/001). بر اساس یافته های حاصل از این پژوهش پیشنهاد می شود که از آموزش سخت رویی جهت افزایش سازگاری اجتماعی نوجوانان دختر استفاده شود.

کلیدواژه ها:

آموزش سخت رویی ، سازگاری اجتماعی ، نوجوانان