وام گیری از جهان شمولی آموزه های قرآنی و روایی در اشعار احمد سحنون

جهان شمولی، به عنوان یکی از گفتمانهای غالب در جامعه امروز بشری است و ازمتداول ترین اصطلاحاتی است که به عنوان یک اندیشه و عقیده و واقعیت اجتماعی در دنیا به آن پرداخته می شود. تناص یا بینامتنی نیز یکی از آشکارترین ویژگی های شعر معاصر به شمار می رود و در این میان قرآن به عنوان برنامه ای جامع و متنی مقدس به مهمترین منبع الهام شعری شاعران تبدیل گشته است. احمد سحنون، یکی از شاعران معاصر الجزائری است که از مضامین و واژه های قرآنی و احادیث بسیار سود جسته و در میان شاعران جایگاهی ویژه پیدا کرده است. یکی از خصوصیات بارزی که به عمق و عظمت آثار او افزوده استفاده از آیات قرآن کریم و احادیث می باشد. بررسی سروده های این شاعر نشان می دهد که او از سه نوع تناص یا بینامتنی، واژه گرا، متن گرا و مفهوم گرا در دیوان اشعارش بهره گرفته است. این نوع اثر پذیری آگاهانه و با کمترین تغییر در واژگان و معانی از آیات قرآن کریم و احادیث صورت پذیرفته است. در این پژوهش توصیفی تحلیلی نگارندگان بر آن بوده اند تا گونه های تاثرپذیری را در قسمتی از اشعار این شاعر مورد بررسی قرار دهند و بسامد میزان تاثیر پذیری را در قالب نمودار مشخص نمایند.

کلیدواژه ها:

قرآن کریم ، احادیث ، احمد سحنون ، جهان شمولی ، شعرعربی ، شیوه تاثرپذیری