شرح تفصیلی مقدار کاهش مصرف انرژی در تهویه مطبوع با استفاده از سیستم دیسکنت نسبت به سرمایش تبریدی در مناطق رطوبت بالا و همچنین بررسی میزان آلایندگی

بخش مهمی از مصرف انرژی در مبحث ساختمان ها در خصوص تهویه مطبوع می باشد. تهویه مطبوع شرایطی را پدید میآورد که موجب رفاه انسان می شود . برای انجام چنین عملی دستگاهی با ظرفیت مناسب ، طراحی و انتخاب می گردد وهمچنین ظرفیت دستگاه با حداکثر بار لحظه ای واقعی تعیین می شود. در این مقاله یک نگاه کلی به سیستم های تهویهمطبوع و عملکرد هر کدام از این تجهیزات و سپس به بررسی یه سیستم جدید برای سرمایش در شهر های شمالی (رطوبتبالا) می پردازیم که به موجب آن از یک ماده جاذب رطوبت به نام سیلیکا ژل برای جذب رطوبت استفاده شده و هوا را برایورود به سیستم سرمایشی آماده می کند. در این مقاله نشان می دهد با مصرف برق کمتر شاهد مصرف سوخت فسیلی (توربین های گازی نیروگاه ها) و آلایندگی کمتری هستیم. بطوریکه در یک ساختمان 500 مترمربعی در شرایط مسکونیمصرف برق سیستم دسیکنت 8.9 کیلو وات برساعت و مصرف برق معادل در همین شرایط برای سیستم های سرمایشیتبریدی معادل 18.2 کیلووات ساعت می باشد که این محاسبات نشان دهنده کاهش بیش از 50 درصدی میزان مصرف برق ومتعاقب آن مصرف سوخت کمتر و انتشار آلایندگی ناشی از احتراق در توربینهای گازی و بخار نیروگاههای کشور هستیم.

کلیدواژه ها:

تهویه مطبوع ، سیستم سرمایشی با ماده جاذب رطوبت ، سلیکاژل سیستم دسیکنت